பக்கம்:சீவக சிந்தாமணிச் சுருக்கம்.pdf/206

கனகமாலையார் இலம்பகம் ég?"むア கன்பாற் படுத்திக்கொண்டு சென்ருன். ஆங்கே, அவன் மனைவி என்னைப் போகவிட, யான் இங்கே வந்தடைந்தேன் என் பெயர் அகங்கமாவீணே யென்பது, தாயிலாக் குழவி போலச் சாதுய ரெய்து கின்றேன் வேயுலாம் தோளி ர்ைதம் விழுத்துணைக் கேள்வ !-கிற்கண்டு ஆயினேன் துறக்கம் பெற்றேன் : அளித்தரு ளாது விட்டால் தீயினுள் அமிர்தம் பெய்தாங் கென்னுயிர் செகுப்ப லென்ரு ஸ். 凸户、凸* அது கேட்ட சீவகன் அவள் கருத்தை மாற்றக் கருதி, மக்களுடம்பின் புன்மையைப் பலவகையால் விளக்கிக் கூறி, அவள் செயலில் அவட்கே அருவருப்புப் பிறக்குமாறு பேசினன். அந்நிலையில் அவள் கணவனுன பவதத்தன் அவளேத் தேடிக்கொண்டு வருதல் காதல் மாமன் மடமகளே - கருங்குழல்மேல் வண்டிருப்பினும் ஏத முற்று முரியும்துசுப் பென்றுன்னியல் பேத்துவேன் : ஓதம் போல உடன்றுடன்று நைய ,ேஒண் தாமரைக் கோதை போல்வாய், ஒளித்தொழிதல், கொம்பே குண குைமே ? சகடு சகச சாதுயர் - சாதற்குரிய வருத்தம், விழுத்துகனக் கேள்வ . சீரிய துணைவனுகிய கேள்வனே. பெய்தாங்கு சொரிந்து கெடுப்பது போல. செகுப்பல் - கெடுப்பேன். வேயுலாம் . உலாம்: உவமவுருபு. சி கடு. குழல் மேல் வண்டு இருப்பினும் து சுப்பு முரியும் என்று இயல்பு ஏத்துவேன் என இயைக்க எதம் - துன்பம். ஒதம் - கடல். உடன் து உடன்று கைய மறுகி கையும்படி, ஒளித்தொழி,கல் குண அகுமே என்க. ஏகாரம். விஞ. தாமரைக் கோதை - திருமகள், of go- -