பக்கம்:சேரநாட்டுச் செந்தமிழ் இலக்கியங்கள்.pdf/184

182 சுடர்நுதன் மடநோக்கின் வாணகை யிலங்கெயிற் றமிழ்துபொதி துவர்வாய் அசைகடை விறலியர். அவரே பிறிதொரு பாடலில், அகன்ற சந்து பொருந்திய வளையினையும், மூங்கில் போன்ற பருத்த தோளினையும், குளிர்ந்த கண்களையும், உயர்ந்தெழு தலையும், தொய்யில் எழுதப்பட்டு வருதலுமு-ை" இளமுலையினையும், பூத்தொழில் செய்யப்பட்ட உடை யணிந்த அல்குலையும், வ ண் டு பாய்ந்தொலிக்கும் கூந்தலையும், மின்னுகின்ற இழையினையுமுடையவர்களாக விறலியரை வருணித்துள்ளார். வீங்கிறைத் தடைஇய வமைமருள் பணைத்தோள்: ஏங்தெழின் மழைக்கண் வனைந்துவர லிளமுலைப் பூந்துகி. லல்குற் றேம்பாய் கூந்தல் மின்னிழை விறலியர்." இவர்கள் அரசனின் மறப்புகழைப் பாடுவதாகவும் அவர் குறிப்பிட்டுள்ளார்.' சிலவாகிய வளைகளை யணிதலும், மென்மையான நிலத்திடத்தவாகிய வழியிலே சிறிய காலடிகளால் நடந்து செல்வதும் விறலியின் செயலாகப் பேசப்பட்டுள்ளது: மெல்லிய வருந்திற் சீறடி யொதுங்கிச் செல்லா மோதில் சில்வளை விறலி.' விறலியர் செயல் ஆடுவது என்பதும், பாணர் பொருநர் செயல் பாடுவது என்பதும், இவ்விரு செயல்களும் பரிசிலின் பொருட்டே அமைவன என்பதும் புலனாகின்றன: 88. பதிற்றுப்பத்து; 6, 1 : 10.11 & 19-21. 89. பதிற்றுப்பத்து; 6, 4 : 3.5. 90. பதிற்றுப்பத்து; 6; 4:12-17. 91. பதிற்றுப்பத்து; 6, 7: 5.6.