பக்கம்:சைவமும் தமிழும்.pdf/11

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

நெஞ்சம் உருகுதல் வேண்டும் வாயுண்டு வாழ்த்த: மெளனஞ்செய் போது மெளன.அருள் தாயுண்டு, சேய்என்ன என்னைப் - புரக்கச் சதா கந்தமாம் யுேண்டு; நின்னைச் சரண்புக நான் உண்டு:என் நெஞ்சம்ஐயா! தீயுண் டிருந்த மெழுகலவோ? கதிசேர்வ தற்கே. -தாயுமான அடிகள் 1. தா.பாபாயப் புலி.2 I