பக்கம்:தமிழஞ்சலி.pdf/110

தமிழஞ்சலி ஒரு தடவை, அறிஞர் அண்ணா அவர்களிடம் இந்தக் காட்சியைக் காண முடிந்தது. தூய அன்போடு இருக்கும் அவரை, 'என்னை உங்களது அறிவாழத்திற்கு அழைத்துப் போங்கள் என்று வேண்டி நின்றேன். 'தம்பி! நீ ஓர் எஃகு தோளன் -புரட்சி மனோபாவம் கொண்டவன். ஆழத்திற்கு வந்து என்னைப் போல ஒடுங்கி விடாதே என்றார். நான் இனிப்புக்காக அழும் குழந்தைகளைப் போல -அழ ஆரம்பித்தேன். எனது அன்புப் பிடிவாதத்தை அவரால் மீற முடியவில்லை. இதயத்தின் தாள், திறந்தார். நான் அதனுள்ளே வேகமாக ஓடிவிட்டேன். அங்கே, நான் பார்த்த காட்சி -கற்றக் கல்வியனைத்தும் ஒரு முழுமை பெற்றிருந்தது. அவற்றை உணர ஆரம்பித்தேன். அதன் மென்மை, நிலவின் நிழலை விட: அழகாக இருந்தது! வெளியிலே அவர் சீறும் திட்டங்களைத் தீட்டிக் கொண்டிருந்தார் - கடலின் வேகமான அலைகளைப் போல. ஆனால் கடலடியில், மோன உருவோடு, சலனமற்றிருந்தார்! அறிவின் மேற்பகுதி, எப்போதும் விடுதலைத் தலை வர்களுக்கு அலையாகவும் - தொண்டர்களுக்கு நிலவாக இருப்பதையும் - என்னால் அறுதியிட்டுக் கூற முடிந்தது. 100