பக்கம்:தமிழஞ்சலி.pdf/93

என்.வி. கலைமணி பேரிரைச்சலோடு கீழே விழும் நீர் வீழ்ச்சி! கீச்சான் பூச்சிகளின் தொடரொலிகள்! காட்டு விலங்குகளின் உறுமல்! ஆனாலும், என் கண்கள் மட்டும் அறிஞன் ஒருவனின் கபாலத்தைப்போல் வளைந்திருக்கும், வானத்தையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தன! வான் மண்டலத்தில் நான் பார்த்த பறவை - என் கண்களுக்கு இன்னும் தெரியவில்லை. நான் இருக்கும் பகுதி, மலைப்பகுதியாக இருப்பினும் - பக்கத்திலே மக்கள் வாழும் பகுதியும் இருக்க வேண்டும். இரவு உணவை முடித்துவிட்ட கிராம மக்கள், பறையொலியால் ஒரு கூத்து நிகழ்ச்சியை நடத்திக் கொண்டிருப்பதை என்னால் காண முடிந்தது. அவர்களும் விழித்திருக்கிறார்கள் - நானும் விழித் திருக்கிறேன். அவர்களது எண்ணங்கள் கலையுலகத்தில் சஞ்சரிக் கின்றன! என்னுடைய எண்ணங்கள் வான மண்டலத்தையே வியப்பாக கவனித்துக் கொண்டிருக்கின்றன. அந்த மக்கள், பகலெல்லாம் உழைத்து உழைத்து உருக்குலைந்தவர்கள். அந்திக்குப் பின்னால் களைப்பைப் போக்கிக் கொண்டனர் - இரவில் கலையைக் காண்கிறார்கள்! 83