தமிழர் வாழ்க்கை கி. மு. 500 ... 1 வரை
287
கொண்டாலும், அரசன் தன் குலத்துக்கு உரிய மாலையோடு, சோழனாயின், ஆத்திமாலையோடு, பாண்டியனாயின் வேப்ப மாலையோடு,சேரனாயின் பனை மாலையோடு,தான் குறித்துச் செல்லும் போருக்கு உரிய அடையாள மாலையையும், அணிந்து செல்வர். நாடு காவலை அடுத்து அரசனுக்கு உரிய பிறிதொரு தலையாய கடமை, தம் பாக்கள்மூலம் தன் புகழ் பாடும் புலவர் போலும் இரவலர்களை அழைத்துத் தன்னைச் சூழ வைத்துக்கொண்டு, அவர்கள் பாராட்டு கேட்டு மகிழ்ந்து பரிசாக, நல்ல உணவும், மதுவும், நிறைபொருளும் கொடுத்தல்; கீழ்வரும் செய்யுள், சிறிது பிற்பட்ட காலத்தைச் சேர்ந்ததேயாயிலும், அர ச ர் க ளி ன் இக்கடமைகளைத் தெளிவாக உணர்த்துகிறது. அவையே, அக்காலத்தும், அதற்கு முந்திய காலத்தும் பிந்திய காலத்தும் இருந்த உண்மையான நிலையாகும். குறையாத வண்மையும், பகை அழிக்கும் பேராண்மையும் வாய்ந்த தலைவா, உன் படையைச் சேர்ந்த யானைகள் மலைகள் போல் காட்சி அளிக்கின்றன. நின் நாற்படையின் ஆரவாரப்பேரொலி, கடல் அலைபோல் முழங்குகிறது : கூரிய முனையை உடைய உன் வேற்படை மின்னல்போல் ஒளி வீசுகிறது. இத்தகு பெருநிலையால் உலகத்துப் பேரரசர்களெல்லாம் உளம் ஒடுங்குவதற்கு ஏதுவாய பேராற்றலோடு திகழ்கின்றனை : நினக்கோ நின் நாட்டிற்கோ வரக்கூடிய குற்றம் எதுவும், இல்லையாயிற்று ; இந்நிலை, உன் குடிக்கு வழிவழியாக வரும் பெருமையாகும்...அதனால், உலகத்து ஆறுகள் எல்லாம், மலைகளிலிருந்து வீழ்ந்து விரைந்து கடலை நோக்கி அடைவது போல், புலவர்களும் இரவலர்களும் உன்னை நோக்கி வருவாராயினர்.
"ஆனா ஈகை, அடுபோர் அண்ணல்!
யானையும் மலையின் தோன்றும் ; பெரும! நின்
தானையும் கடல் என முழங்கும் கூர்நுனை,
வேலும் மின்னின் விளங்கும் ; உலகத்து
