41. படிகள்
சிறு பத்திரிகை என்பது இன்று தனக்கானதொரு தத்துவத்தையும் இலக்கணத்தையும் உருவாக்கிக் கொண்டுள்ளது. பல்லாயிரக்கணக்கான சாதாரண வாசகப் பெருமக்களினின்றும் வேறுபட்டிருப்பது மட்டுமேயன்றி பல இடர்ப்பாடுகளுக்கிடையிலும் தங்களுக்கான மதிப்புகளைத் (Values) தேடுவதிலும் தமிழர்களில் ஒரு சிலரேனும் மாறுபட்டிருக்கிறார்கள் என்பதை சிறு பத்திரிகைகள் ஓர் இயக்கமாக இயங்குவதிலிருந்து தெரிந்து கொள்ள முடித்றது. இது தமிழுக்கு மட்டுமே உரிய நிகழ்வு என்பதால் தமிழின் மொத்த வரலாற்றை, அதன் கலாச்சார, சிந்தனா வடிவ அமைவுகளை மீண்டும் ஆய நம்மைத் தூண்டுகிறது. நம் தமிழ்க் கலாச்சார உருவாக்கத் தொடர்ச்சிக்குள்ளேயே இன்று மலைபோல் குவியும் ஜனரஞ்சகத்தனமான, ஆழமற்ற, தேடலற்ற எழுத்துக்கான கூறுகளின் குணாம்சங்கள் அடங்கியுள்ளனவோ என்று ஆய வேண்டியுள்ளது. நாடகங்கள் என்ற பெயரில் தோன்றும் வார்த்தைக் குப்பைகளும், திரைப் படங்கள் என்ற பெயரில் நடக்கும் கோமாளித்தனங்களும் வெறும் ரசனையற்ற தன்மை மட்டுமே அல்ல என்று நம்ப வேண்டியுள்ளது. ஓவியம் என்பது ஓர் தொடர்ந்த கலாரூபமாய் நமக்கு எட்டவில்லை. தமிழ்த் துறைகளில் ஆராய்ச்சிகள் நடக்கும் விதம், தன்மை, நாம் மேற் சொன்னதினின்றும் மாறுபடுவதில்லை. அரசியல் அல்லது இலக்கியச் சொற்பொழிவுகளில் வார்த்தைகளின் சப்தத்திற்குக் கொடுக்கப்படும் முக்கியத்துவம் வார்த்தைகளின் இன்னொரு அம்சமான அர்த்தத்திற்குக் கொடுக்கப்படுவதில்லை. தமிழ்ப் பத்திரிகைகள் செய்திகளை வெளியிடும் முறை—பிறமொழிப் பத்திரிகைகளுடன் ஒப்பிடும்போது, வேதனையே தருகிறது.
“இந்த நோய்க் கூறுகளை ஏதோ ஒருவகையில் சிறு பத்திரிகைகள் புரிந்து கொண்டுள்ளன. ஆனால் தீர்வுகள்தான் ஒவ்வொரு பத்திரிகையிலும் மாறுபடுகின்றன. இப்பிரச்னைகளைச் சந்திக்கும் போதெல்லாம் பேசுகின்ற, சிந்திக்கின்ற, அலசுகின்ற ஒரு சிலரின் செயல்பாட்டு வடிவமே படிகளின் வெளிப்பாடு.
படிகள், பத்தோடு பதினொன்றாக வெளி வருகின்ற பத்திரிகை அல்ல.
