74
தமிழ்ப் பழமொழிகள்
அஷ்டதரித்திரம். 1700
அஷ்டதரித்திரம் ஆற்றோடு போ என்றால் நித்திய தரித்திரம் நேரே வருகிறது.
அஷ்ட தரித்திரம் தாய் வீடு; அதிலும் தரித்திரம் மாமியார் வீடு.
- (பி-ம்.) ஆத்தாள் வீடு.
அஷ்டதரித்திரம் பிடித்தவன் அமராவதியில் வாழ்கிறான் என்று நித்திய தரித்திரம் பிடித்தவன் நின்ற நிலையிலே நட்டுக் கொண்டு வந்தான்.
- (பி-ம்.) பிட்டுக்கொண்டு.
அஷ்டதரித்திரம் புக்ககத்திலே ஆறாவது போது வாடுகிறேன்.
அஷ்டதிக்குக் கஜம் மாதிரி குடித்தனத்தைத் தாங்குகிறான். 1705
அஷ்டப் பிரபந்தம் கற்றவன் அரைப் புலவன்.
அஷ்டமத்துச் சனி அழுதாலும் விடாது.
அஷ்டமத்துச் சனி போல.
அஷ்டமத்துச் சனியன் கிட்ட வந்தது போல.
அஷ்டமி இல்லை; நவமி இல்லை; துஷ்ட வயிற்றுக்குச் சுருக்க வேணும். 1710
அஷ்டமி நவமி ஆகாச பாதாளம்.
அஷ்டமி நவமி ஆசானுக்கு ஆகாது.
அஷ்டமி நவமியிலே தொட்டது துலங்காது.
அஷ்டமியிலே கிருஷ்ணன் பிறந்து வேஷ்டி வேஷ்டி என்று அழுகிறானாம்.
அஸ்தச் செவ்வானம் அடை மழைக்கு லட்சணம். 1715
- (பி-ம் ) அஸ்தமனத்துச் செவ்வானம்.
அஸ்தி சகாந்தரம் என்றது போல் இருக்கிறது.
அஸ்தியிலே ஜூரம்.
அஸ்மின் கிராமே ஆச்சாள் பிரசித்தா.
அக்ஷர லக்ஷம் பெறும்.
