தமிழ்ப் பழமொழிகள்
97
ஆபத்தில் சிநேகிதனை அறி.
ஆபத்துக்கு உதவாத நண்பனும் சமயத்துக்கு உதவாத பணமும் ஒன்றுதான். 2230
ஆபத்துக்கு உதவாத பெண்டாட்டியை அழகுக்கா வைத்திருக்கிறது?
- (பா-ம்.) ஆகாத.
ஆபத்துக்கு உதவினவனே நண்பன்.
- (பா-ம்.) பந்து.
ஆபத்துக்கு உதவுவானா அவிசாரி அகமுடையான்.
- (பா-ம்.) விலைமாது புருஷன்.
ஆபத்துக்குப் பயந்து ஆற்றில் நீந்தினது போல.
ஆபத்துக்குப் பாபம் இல்லை. 2235
- (பா-ம்.) தோஷமில்லை.
ஆபத்து சம்பத்து.
ஆபத்தும் சம்பத்தும் ஆருக்கும் உண்டு?
ஆபஃபுனந்து, ஒருபிடி நாகக் கொழுந்து.
ஆபால கோபாலம்.
ஆபீஸ் பண்ணி ருபீஸ் வாங்கி ஜோபியில் போடுகிறான். 2240
ஆபீஸில் ஐயா அதிகாரம்; அகத்தில் அம்மா அதிகாரம்.
ஆம் என்ற தோஷம், கனத்தது வயிற்றிலே.
ஆம் என்றும் ஊம் என்றும் சொல்லக் கூடாது.
ஆம் காலம் ஆகும்; போம் காலம் போகும்.
ஆம் காலம் எல்லாம் அவிசாரி ஆடிச் சாங்காலம் சங்கரா சங்கரா என்றாளாம். 2245
ஆமணக்கு எண்ணெய் வார்த்துப் புட்டம் கழுவினாற் போல.
ஆமணக்கும் பருத்தியும் அடர விதைத்தல் ஆகாது.
ஆமணக்கு முத்து ஆணி முத்து ஆகுமா?
ஆமணக்கு விதைத்தால் ஆச்சா முளைக்குமா?
ஆமை அசையாமல் ஆயிரம் முட்டையிடும். 2250
ஆமை எடுக்கிறது மல்லாத்தி; நாம் அதைச் சொன்னால் பொல்லாப்பு.
- (பா-ம்.) ஆமை சுடுகிறது.
ஆமைக்குப் பத்து அடி என்றால் நாய்க்கு நாலு அடி.
ஆமை கிணற்றிலே, அணில் கொம்பிலே.
