பக்கம்:தமிழ்ப் பழமொழிகள் 4.pdf/135

இப்பக்கம் சரிபார்க்கப்பட்டது.

தமிழ்ப் பழமொழிகள்

133


வாய் உபசாரத்திலே வழி விடுகிறது.

வாய் உள்ள பெட்டிக்குத் துார் இல்லை.

வாய் உள்ளவனுக்குக் கலிகாலம். 19905


வாய் உள்ளார் பேசவும் வலதுள்ளார் கொழிக்கவும் ஆச்சுதே!

வாய்க்கு அடங்காத பிடி பிடிக்காதே.

வாய்க்கு அரிசி போட்டேன்.

வாய்க்கு இலையும் கெட்டவன் கல்யாணம் பண்ணினாலும் பால பாரதிக்கு அஞ்சுபணம்.

(பவானிப் பகுதி வழக்கு, வாக்கியம் கெட்டவன்.)

வாய்க்கு உண்டா வாதம்? 19910


வாய்க்கு எளியவன் பிள்ளையார் கோயில் ஆண்டி.

வாய்க்கு என்ன வலிப்பா?

வாய்க்குக் கை உபசாரமா?

வாய்க் குணம் கெட்ட நாயைப் போக்கில் விட்டுத் திருப்ப வேணும்.

(கழுதையை.)

வாய்க்குத் தக்க பிடி. 19915


(தக்கின.)

வாய்க்கு நல்லது, வயிற்றுக்கு மாற்றான்.

வாய்க்குப் பயந்ததோ, மழை நாள் மலத்துக்குப் பயந்ததோ?

வாய்க்குப் பிள்ளையும் மற்றதற்கு மாற்றானும்.

(வயிற்றுக்கு மாற்றான்.)

வாய்க் கொழுப்புச் சீலையிலே வடித்தாற் போல.

(வந்தது.)

வாய் கட்டினவளுக்குப் பிள்ளை, வயிறு கட்டினவளுக்கு அகமுடையான். 19920


வாய் கரும்பு, கை இரும்பு.

வாய் காய்ந்த புலி ஆள்மேல் விழுந்தது போல.

வாய் கைக்கு உபசார வார்த்தை சொல்லுவானேன்.

(முகமன்.)

வாய் கொள்ளுவதைத்தானே கொத்த முடியும்?

வாய் சர்க்கரை; கை கருணைக் கிழங்கு. 19925


(வாய் கருப்பட்டி.)

வாய் சர்க்கரை; கை கொக்கரை,

(கொக்கரை - கருணைக்கிழங்கு. மலையாளம்.)

வாய் சாளப் பட்டி வக்கணையாய்ப் பேசுவான்.