பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 2.pdf/298

16. பொறை யுடைமை 697 அF mff தி ம், கருமர் மிகவும் பொறுமை யுடையவர். சாந்த மூர்த்தி என _. இவரை அழைக்க வந்துள்ளமையால் இவரது அமைதி _ய அறிந்த கொள்கிருேம். சகிக்க முடியாத அல்லல்களை வரிகள் இழைத்த வங் தம் இவர் பொறுத்தே வந்தார். தச்சா _ன் துரோபகையைத் துகில் உரிய நேர்ந்தபோது வீமன் மு_மிய வீரத் தம்பியர் வெகுண்டு எழுந்தார். அப்பொழுதும் அவர் அவரை அமைதியா யிருக்குமாறு அடக்கி யருளினர். wமன் கதைமேல் கைவைக்க, விசயன் சிலேமேல் விழிவைக்கத், ாமம் புனேகோள் இளேயோரும் தத்தம் கருத்தில் சினமூட்டத், காமம் படுசெங் தழல் அவியச் சோனே மேகம் சொரிவதுபோல் ாமம் தருமன் எனத்தக்கோன் இளேயோர் ஆற கவிலும்ருன். தேம்போது அனேத்தும் மெய்சாயும் சிலபோ தலரும் சிலபோது வேம்போது அங்கு வாழ்வவெலாம் வெங்கா னுடனே வேவாவோ? ஆம்போது ஆகும் அதுவன்றி ஆய பொருள்கள் அம்முறையே போம்போது அனேத்தும் போம்முன்னம் பொறுத்திர் இன்னம் பொறும் என்ருன். (பாரதம், குதுபோர்) கொதித்து மூண்ட கம்பிமாரைப் பொறுத்திருக்கும்படி இவர் இ ன் வ ச அறு அடக்கியிருக்கிரு.ர். முன்னம் பொறுத்தீர்; இன்னம் பொறும்! என்று குறித்திருத்தலால் பலமுறையும் பொறு _மையை அவர்க்கு இவர் ேப தி த் து வந்துள்ளமை தெரிய வந்தது. அரசு இழந்தபோப் பதின்மூன்று ஆண்டுகள் வன _வாசம் புரிந்து மீண்டு வந்த பின்பும் போர் புரிய மூளாமல் சமாதான முறையில் அமைதியாப் இவர் முயன்று வருவதை வெறுத்து விமன் வருக்தின்ை. விகயமாப் வேண்டினன். பின்பு மனம் பொறுக்காமல் இவர் எதிரே அவன் சினந்து பேசினன். விரிகுழல்பைக் தொடிநாணி வேத்தவையில் முறையிடுகாள் வெகுளேல் என்று மரபினுக்கும் நமக்கும் உலகுள்ளளவும் திராத வசையே கண்டாம்! 88