பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 2.pdf/30

10. இனியவை கூறல் 429 இண்சொலால் போற்றினன்? எனின், முகத்தான் அமர்ந்து இனி கோக்கி அகத்தான் ஆம் இன்சொலினதே அறம் என்க. முகம் அகம் கோக்கு இன் சொல் அறம் என்னும் இவை ாண்டு இனமா அறிய :ைங்கள்ளன. இனிமையான சொல்லுக்கு உரிமையான உறவுகளை ஒர்ந்து கொள்ளுகிருேம். அரிய இனிய மகளின் அடையாளங்கள் சீர்மையாப்க்கெரிய நேர்ந்தன. முகத்தில் மலர்ச்சியும், நோக்கில் குளிர்ச்சியும், மனத்தில் மகிழ்ச்சியும் அமைந்தபோதுதான் மனிதன் வாய்ச்சொல் இனி ாயாப் அமையும் ஆதலால் அங்கனம் அமர்ந்து கோக்கி _வக்க உரைக்க வேண்டும் என இங்ஙனம் உணர்த்தி யருளி ர்ை. முகமலர்ச்சியை முகலில் குறித்தது, கண்டபொழுதே اتنگ۔ انھی۔ வகையை விளக்கும் ஆதலால் அதன் தகவு தெரிய கின்றது. ஈசலிலும் இன்சொல் சன்று என்று முன்பு கூறினர்; இதில் அ. க பெரிய ஒரு கருமமாம் என உரிமையா உரைக்கின்ருர், அமர்ந்து = விரும்பி ஆன் உருபு முன்னது கருவி; பின்னது உடனிகழ்ச்சி. உள்ளன்பு இன்றி வாயளவில் இனிக்கப் பேசு வது இன்சொல் ஆகாது; அகக்கோடு பொருந்தி வருவதே இனியதாம். மனம் கனித்துவருவதுமகிமையான இன்சொலாம். முகம் மலர்க்க இனிது நோக்கி மனம் உவந்து கூறும் இனிய சொல்லிடமே கருமம் நன்கு மருவியுள்ளது என்பதாம். தன் பால் வந்தவரை அன்போடு ஆகளிப்பது இல்வாழ்வான் கடமை; அந்த உபசார நீர்மைகள் இங்கே கூர்மையா உணர வந்தன. புண்ணியம் விளைந்து வருவதே கண்ணியமான வாழ் வாம். இன்சொல்லால் அது இனிது வளர்ந்து வரும் ஆதலால் இன்சொல்லினதே அறம் என்று தெளிவு தோன்ற உரைத்தார். இன்சொல் வினேகிலமா, ஈதலே வித்தாக, வன்சொற் களே கட்டு, வாய்மை எருவட்டி, அன்புர்ே பாய்ச்சி அறக்கதிர் ஈனும்ஒர் பைங்கூழ் சிறுகாலச் செய். (அறநெறிச்சார :13) அறத்திற்கு இன்சொல் விளகிலம் என இது குறித்தளது. வாப் திறக்க பேசு முன்னரே அன்பான கண் நோக்கு முன்புற இன்பம் தரும் ஆதலால் முகம் முதன்மையா வந்தது,