பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 2.pdf/32

10. இனியவை கடறல் 431 கொடு கொண்டகைக் குரிசில அலர்ந்த" கனகக் காடு கண்டெனக் கண்டுதன் கண்ணினே' களியாத் + - காடு கொண்டதார் விதுரன் இப்பிறப்; தொலைத்தான் விடு கண்டவர்க்கு இயம்பவும் 3,ருமோ வேண்டா. [2 உள்ளி ன்ை உணர்ந்து உள்ளமும் உருகின்ை எழுது துள்ளி ன்ைவிழுந்து இனேயடி குடிஞ2' ஆயரைத தள்ளி ஒன்மலர்த் தட்க்கையால் த.தி' அமுதுை - _அள்ளி ஞன் எனக் கண்களால் இருந்தின்ை அளியோன். முன்ன மேதுயின் றருளிய முதுபயே' ததியோ பன்ன காதிபப் பாயலோ பச்சைஆல் இலயோ - சொன்ன நால்வகைச் சுருதியோ 'ருதிே எயதறகு என்ன மாதவம் செய்ததிச் சிறுகுடில் জন্ম গুলা, [4] (பாரத, ஒருட்டினனஅாக 77-80, விகானுடைய மதுர மொழிகளையும் மதிநலங்களையும் இவை தெளிவாக் காட்டியுள்ளன. உரைகளில் மருவியுள்ள பொருள் w.un. svn ஒர்க் து உணர்பவர் அரிய L... Gn) , அண்மைகளைத் தேர்ந்து கொள்வர். வக்க விருக்கினர் உணவருக்த ருசி" 'சி' செய்வது நல்ல உரைகளே அந்த இனிய மொ ழிகள் புனித 8ெலயில் இங்கே பொலிந்து வந்துள்ள ை கண்ணனே இனிது கோக்கிப் புனித மொழிகள் புகன்.அறு കൂബ് கையாப் ஒளி மிகப் பெற்ருன். நல்ல பண்புகளோடு ഒുഖങ് இன் சொல் இபம்பி }, பரிய புண்ணியவானப் உவக்க உபசரிக் கள்ளமையால் வித சன் உயர் பெருந்த வரின் அவன் பால் அறம் பெருகிவரும்; - அவன் உயர்ந்த விளங்குவன் er gr تهیقی رویه وی ****** இவன் பால் உணர்ந்து இனிய மொழி நீர்மையைக் ஒதனிக்க கின்றது. முகமலர்ந் தின்சொல் மொழிவான கா' அகமலர்ந்து சேரும் அறம். செவ்விய இனிய சொல் திவ்விய தருமம் 94. ஏதச் சிறையிருந்தும் இன்சொற் புகழேந்தி கோதற்றேன் துய்த்தார் குமரேசா -தீதுற்ற துன்புறுTஉம் துவ்வாமை யில்லாகும் யார்மாட்டும் இன்புறுTஉம் இன்சொ லவர்க்கு. (+) இ-ள். குமரேசா இனிய சொல்லையுடைய' புகழேந்தி கொடிய