பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 2.pdf/376

17. அழுக்காருமை 775 தாதவிழ் குவளே மாலேக் கருமன்மா மதலே பெற்ற மேதகு வேள்விச் செல்வம் வேங்களில் யாவர் பெற்ருர்? ஏதளவு அவன்தன் வாழ்க்கை யாரினி காதிருண்டென்று பாதக கினேவைத் தானும் பகர்க்கனன் பரிவு கட. (1) இங்கிான் முதலா வுள்ள இமையவர் சிறப்புச் செய்ய சுங்தாப் பொற்ருேள் வேங்கர் தொழில்புரிந்து ஏவல்செய்ய மங்தி முனிவர் வேள்வி மறைநெறி முறையில் செய்யத் தந்திர வெள்ளச் சேணேத் தருமனே தலைவன் ஆன்ை. (2) தன் புய வலியும் நான்கு கம்பியர் வலியும் மாயன் வன்புய வலியும் கொண்டே மண்எலாம் கவர எண்ணி இன்புயச் சிகரி மன்னன் யாரையும் கன் கீழ் ஆக்கி மின் புயல் அனேயான் மேன்மை விளேக்கவே வேள்விசெப்தான். போது விரைந்து மற்றப் புரவலன் செல்வம் யாவும் பேதுறக் கவர்க்கி லேனேல் பின்னேயார் முடிக்க வல்லார்? மோதுறப் பொருகே யாதல் மொழியோனு வஞ்சம் ஒன்று இதுறப் புரிந்தே ஆதல் கொள்வதே சிங்தை என்ருன். (4) (பாரதம்) பொருமைக் கூட்டம் புழுக்கி மொழிக் கள்ள புலேமொழி களே இதில் உணர்ந்து கொள்கிருேம். இவ்வாறு பழிவழியில் இழிந்து பேசினவர் பின்பு கருவரை சுயவஞ்சமா அழைத்துச் சூகாடி காடு முழுவகையும் கவர்க் கொண்டு காடு போகும்படி செப்க கம்பியரோடு லனவாசம் புளிக்இருக்க கருமர் மீண்டு வத்தார். போர் மூண்ட த கில் துரியோதனன் இக் போடு இழிக் து அழிக் சைன் - ருமள் கம் பி டரோடு டே யர்ந்து வாழ்ந்தார். அழுக்காடைகாள் இழுக்காப் அழிவே அடைவர்; அஃது இல் லாதவர் விழுப்பே.அடையா ாப் உயர் த வியன் புகழோடு விளங் குவார் என்பகை உலகம் இவர்பால் முறையே தெளிக்கிைன்றது. என்றும் பொருமையிலார் இனபுறுவர்; அஃதுடையார் குன்றி பழிவர் குலமென்.அ--கின்று வரு திே மொழியை கினேந்து கிலேதெளிந்து த்தின்றி வாழ்க சிறந்து. பொருமை புலைகாகம் ஆகும்; அதனை உருமை உயர்வம் உயிர்க்கு பொறுமை புரு மல் புனித காப் வாழுக _ -