பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 2.pdf/384

18. வெஃகாமை 783 பட்டான். அம்மன்னன் திருவை இன்னவாறு கவர்ந்த இவன் அரசு புரிந்து வந்தான். அவ் வேங்கன் மகன் வேகன் பருவம் அடைந்த போது இவனே அழித்து ஒழிக்கத் தன் அரசைமீட்டிக் கொண்டான். அவனது அதிசய வெற்றி துதி மிகப் பெற்றது. கட்டியங் காரன் என்னும் கலியாசு அழிந்தது ஆங்குப் பட்டவிப் பகைமை ங்ேகிப் படைத்தொழில் ஒழிக. என்னுக் கொட்டினர் முரசம் மள்ளர் ஆர்த்தனர் குருதிக் கண்ணிர் விட்டழுது அவன்கண் ஆர்வம் மண் மகள் நீக்கி ேைள. [1] ஒல்லைர்ே உலகம் அஞ்ச ஒளியுமிழ் பரிதி தன்னக் கல்லெனக் கடலின் எற்றிக் கவுட்படுத் திட்டு நாகம் பல்பகல் கழிந்த பின்றைப் பன்மணி நாகம் கன்ஃன வல்லேவாய்ப் போழ்ந்து போங்தோர் மழகதிர் என்ன கின்றன். 12] (சீவக சிந்தாமணி) கட்டியங்காரனை வென்று தனது அரசைச் சீவகன் அடைந் அள்ளமையை இவற்ருல் அறிக்க கொள்கிருேம். இக் கொடிய வன் அழியவே இவனுடைய குடியும் அடியோடு அழிக்க ஒழிக்கது. கெடிய பழியே பாண்டும் .ேண்டு கின்றது. நடுவின்றி ஈன்பொருள் வெஃகின் குடிபொன்றிக் குற்றமும் ஆங்கே கரும் என்பதை உலகம் இவன்பால் கேரே உணர்த்து வியந்தது. ஆசை பிறர்பொருள் மேல் ஆயின் அதுகெடிய நீசப் பழியாய் கிலேகிமிங் து-நாசம் கொடிதாய் விளேயும் குடியும் துபாய் அடியோடு அழிக்க படும். அயலார் பொருளை அவாவின் அழிவுன் அயலாம் அதனை அறி. பிறர் பொருளே விரும்பாகே 172. பண்டுபெருஞ் சாத்தன் பழிசெய்ய காணிஒன்றும் கொண்டிலனேன் மீண்டான் குமரேசா-மண்டிப் படுபயன் வெஃகிப் பழிப்படுவ செய்யார் கடுவன்மை நானு பவர் (ല-) இ-ள். குமரேசா! பொருள் வருவகாயிருக்அப் பெருக்கள்ை சாத்