பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 3.pdf/104

20. பயனில சொல்லாமை 903 ஆரியன் பகழி வல்லது அறிந்திருந்தும் அறிவிலாதாய்! சிரிய வல்ல சொல்லித் தலைபத்தும் சிங்து வாயோ? (1) அஞ்சினே ஆதலான் அன்று ஆரியன் அற்றம் நோக்கி வஞ்சனே மான் ஒன்று ஏவி மாயையால் மறைந்து வந்தாய் உய்ஞ்சனே போதியாகின் விடுதியுன் குலத்துக் கெல்லாம் ாஞ்சினே எதிர்ந்த போது நோக்குமே கினது நாட்டம். (2) பழி யிது பாவம் என்று பார்க்கிலே பகரத் தக்க மொழியிவை அல்ல வென்பது உணர்கிலே முறைமை நோக்காய் வழிகிலே கெஞ்சம் வஞ்சக் கிளேயொடும் இன்று காறும் அழிகிஃல என்ற போதென் கம்பென்ம்ை அறங்தான் என்னும். (3) வா - அ r க் கில் தோன்றும் சொல்வழி வாழு மண்ணின் ப வள ம்புக் கெல்லாம் உயிருள உணர்வும் உண்டால் ா பள .ே வாய் தகாதன உரைக்கத் தக்க ா யான் கேட்க கான்ருல் என்சொலாய்? யாது செய்யாய்? [4] (இராமாயணம்) இல் வணன் பேயெ பொல்லாத புலை மொழிகளைக் கேட்டு _ா கொ சிசை இவ்வாறு உரைத் தள்ளாள். அறிவி லா நாய! சிரிய அல்ல சொல்லித் தலை பத்தும் சிந்துவாயோ? என்று i குலபன் . . . .ே சியுள்ள இதில் அவனுடைய சொல் S S S S S S S S AAAA S AAAAA AAAA AAAA a aTT TTTT T கொள்ளுகிருேம். _ யி குங் கம் பழு கான இழிமொழிகளைப் _ _ _ _மயா ல் இ|மிபகர் னன்.ற இராவ SSS SSS SSS Saaa aa S S S a AAAA AA AAAA AATT TCCT TSLS TTTT TTT STAAA SAAA SS S SAAAAAA AAAA AAAA AAAAT aa aa aS TTTT ன் பகடி .ամlս wն ասո ս னர் க்திகின்ருன் ل. ------------------------ பழு நா.மாழியப் பகா 'ப் பகர் வோன் இழுதையா II fli |I|| Ω'!βί. "ν. பாலெ ப ! பிழியா கே. 107. மண் புெக| 1/வேக்க வன்சொலொன்றைச் சொல்லியன் றேன் கொண்டசிர் ர்ேந்தார் குமரேசாடகொண்ட மயனில சொல்லினும் சொல்லுக சான்ருேர் பயனில சொல்லாமை நன்று. (e) இ-ள் o குமரேசா மூவேக் கரும் வன்சொல் ஒன்று சொல்வியதால் வண் கம் சீர் குன்றினா? எனின், சா ன் ருேள் சயன் இல சொல்