பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 3.pdf/120

20. பயனில சொல்லாமை 919 நல்ல அறிவாளர் யாண்டும் பயனுள்ள சொல்லையே நயமாக் சொல்லுவர். இதி அனுமான் பால் அறிய கின்றது. ச ரி த ப் . அதிமேதையான அனுமான் சிகையைத் தேடி இலங்கைக் குப் போனன். கணையாகச் சென்றிருக்க வான வீரர்கள் எல் லாரும் மகேந்திர மலைச்சாரலில் கங்கியிருந்தனர். கடல் காவிப் புகுந்த இவ்விரன் இலங்காபுரி முழுதும் காடி இறுதியில் அசோக வனத்துள் சீதையைக் கண்டான். கிலேமை கெரிக்க நெஞ்சம் வியந்தான். இராம.தாகன் எனத் தன்னுடைய உண்மைகளை உரைத்து அம்மையின் உள்ளத்தைத் தேற்றி உறுதி கூறி மீண்ட வன் ஆண்டு அரக்கர் பலரோடு போராடி வென்று இராவணனை படைந்து அரிய பல நீதிகள் கூறினன். அவன் சீறிச் சினந்து பேசிய மொழிகளுக் கெல்லாம் சாரியமாப் மாறிப் பதில் மொழிந்தான்; தன் வாலில் வைத்த ைேய ஊரில் வைத்து ஒருங் கே எரித் தவிட்டு வான் வழியே மீண்டு வந்து மகேந்திரகிரியை அடைந்தான். அங்கே எதிர்பார்த்திருந்த வானரர் அனைவரும் பெருமகிழ்ச்சி அடைக் புகழ்ந்து போற்றிப் போன காரியங் கண்யெல்லாம் புகன் றருளும்படி இம் மான விரனை வணங்கி வேண்டினர். ைேகயைக் கண்டதும், அடையாளம் கைக் கொண்டு மீண்ட ஆம் ஆகிய இந்த இரண்டை மாத்திரம் சுருக்க மாகச் சொல்லிவிட்டு வேறு அங்கே புரிக்க அதிசயத் திறல்கள் பாதும் சொல்லாமல் அடக்கமாயிருக்கான். யாவும் அறிய அவர் ஆவலோடு வினவிய ஒம் இவன் மிகவும் பணிவுடன் பயனுடை பதை சயமாய்க் கூறியதும் விழுமிய விசயமா விளங்கி கின்றன். ஆண்டகை தேவி யுள்ளத்து அருங்தவம் அமையச் சொல்விப் பூண்டபே ரடையாளங்கைக் கொண்டதும் புகன்று போரில் நீண்டவா ளாக்கரோடு கிகழ்ந்ததும் நெருப்புச் சிந்தி மீண்டதும் விளம்பான் தான்தன் வென்றியையுரைப்ப வெள்.கி. பொருதமை புண்ணே சொல்ல, வென்றமை ப்ோந்த தன்மை உரை செய, ஊர்தி யிட்டது ஒங்கிரும் புகையே ஒதக், கருதலர் பெருமை கேவி மீண்டிலாச் செயலே காட்டத் தெரிதர உணர்ந்தேம் பின்னர் என்னினிச் செய்தும் என்ருர். (இராமா, திருவடிதொழுத, 9-10) டி.துமான் சொல்லாமல் விட்டவைகளையெல்லாம் வானாங் _ள் யூகமாப் அறிக்ெைகாண்டு உவந்து கொண்டாடிய கிலேகக