பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 3.pdf/126

21 தி வி னை ய ச் ச ம் 925 இரக்கமொடு மறுத்தல் அஞ்சி அத்திறமே புரிதுமென இறைஞ்சிப் போனர். (1) போகின்ற கெறியின் கண் இமையவரும் புரந்தரனும் பொருமி ஏங்கி ஆகின்ற தெமக்கேஓர் பழியன் ருே அனேயதுவந்து அணுகா முன்னர்சி சாகின்ற தேமிகவும் இனிதாகும் எமக்கதுவும் சாரr தந்தோ! வேகின்ற சிந்தையினேம் செய்வதெவன் எனப்புலம்பி வேலை புக்கார். (கந்தபுராணம்) தேவர்கள் பரிந்து பதைத்துள்ள பரிதாப நிலைகளை இதில் அறிக் கொள்கிருேம். இவ்வாறு உள்ளம் அடித்தப்போன அவர்_லே அடைக்ககம் மீன் கண்ப் பிடித்து வர நாணினர். பு_ ைகொலேக் கொழில் என்று அகனே அஞ்சி கடுங்கி _ன்ெரு வானவர் திண்டவும் கூசிய மீன் கண்ணக் கான _ பெ. க.க வாயா உண்டு களித்தார். உயிர்க் கொலை _'யும் கொடிய பழிச்செயல் என்று இவர் பதைத் துத் _ம் கூசாமல் ஆவலோடு அருக்தி மகிழ்ந்தார். _ார்.அஞ்சாக புரிவர்; விழுமியார் அஞ்சி |--|--|---------------|--|-- இவர் பால்ான்கு |TF ணர்ந்துகின்றது. _ம் நிருவுடையார் எஞ்ஞான்றும் _1, 1 | | Hறம் | -- ---------, ------ 1_பறும் அஞ்சினனேன் யேதென்று _1. ரிங்- (கு 10 3լ 0 II _ஞ்செனவே | l_ யே | || |க்தலால் இயேவை யிே வம் அஞ்சப் படும். )ع-( இ_ள். கும. சாl பாண்டும் அஞ்சாக பாண்டிய மன்னனும் _சக் கண்ட_ம் என் அஞ்சி கடுங்கினன்? ண னின், தீயவை பங்கலால் யேவை யிேனும் அஞ்சப்படும் என்க. lய செயல்கள் யாண்டும் கொடிய துயரங்கண் வினைத்த _ யிேலும் யேனவாக அவை அஞ்சி ஒழிக்கத்தக்கன.