பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 3.pdf/136

21. தி வி 2ன ய ச் ச ம் 935 சூழ்தல் குறிதவருமல் ஆழ்க்க எண்ணுதல் சூழ்ச்சி என் லும் சொல் ஆட்சியால் அகன் காட்சியும் கருத்தும் காணலா கும். கெடுகினேவை ஒரு சிறிதும் எவ்வகையிலும் உள்ளலாகாது என்பதை உரைக் குறிப்பால் நன்கு உணர்த்தி யருளினர். நீ பிறர்க்குக் கேடு எண்ணின் உனக்கு அறக்கடவுள் கேடு எண்ணும் என்ற த அவன் உள்ளம் திருந்தி உறுதிகாண வந்தது. கேடு எண்ணுவது பாவம் ஆதலால் அகனே எண்ணுகின்ற வன் பாவி ஆகின்ருன்; ஆகவே அவனிடத்திலிருந்து தருமம் ம்ேகி விடுகின்றது. அந்த நீக்கம் அவனுக்கு நேரே கேடாகிறது. உள்ளத்தில் கேடு சூழும்பொழுதே உயிரைவிட்டுத் தருமம் ஒடிப் போகிறது; அது போகவே அவன் படுபாவியாப் அடு _யாங்கக அடைக்க ஒருங்கே இழிந்து ஒழிய சேர்கின்ருன். கருமம் தாயக ஆகலால் பேதைக் கண்டதும் மாயமாப் ம_றங்_ விடுகி/pது. மனிதன் எண்ணிய கேடு த வ றி னும் _ம், சருமம் எண்ணிய த கவரு.து ஆதலால் அவனது அவல _யரின்/p_. கேடு கருதியபோகே குடிகேடு மருவுகிறது. _%ா யோச%னயிலும் விசலாகாது; விசின் அது _மாம் _ன் க. கெடுவான் கேடு கினைப்பான் என்னும் _ _டு குழ்வதால் வினையும் பீடை தெளிவாம். "", "---"r"-"|-||-||-|/-|//| பிழைப்பபே III, ப_ாரி' (wாமா, சுங் கய பொழில் 54) கேடு கும்ங்கா கெட்டு அறிவார் என இது உணர்த்தி யுள்ள_rயின் குறிப்புகள் ஊன்றி உணர வுரியன. 'அடைவாள் முதலி8ைள ஒளிக்கலாம் உபாய முன்னி ாw. மாரிசர்ை ஒர் ஆடக கவ்வி யானுர்; வாடை-யாப்கி கூற்றிருைம் உருவினே மாற்றி வந்தார்; கேடுகுழ்வார்க்கு வேண்டும் உருக்கொளக் கிடைத்தவன்றே,’’ (இராமா, கார்கால, 60) ைெகயை வஞ்சிக்கக் கருதி மாரீசன் ஒரு மாய மரகுப் வர்தான். எமன் வாடையாய் வந்து இன்று என்னை வாட்டுகின் முன் பிறர்க்குக் கேடு சூழ்வார்க்கு வேண்டிய உருவங்கள் _க் கொள்ளுகின்றன; என்னே இயற்கை வினேகம்! பண இராமன் இவ்வாறு உரைத்திருக்கிருன். கார் காலத்தில்