பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 3.pdf/142

21. தி வி னை ய ச் ச ம் 941 இன்மையுறினும் புன்மை புரியலாகாது. புரிந்தால் புலையான தயாங்களேயாம். இது கூலன் பால் சாலவும் தெரிய வந்தது. ச ரி த ம். இவன் அவந்தி நகரில் இருக்கவன். வேதியர் மரபினன். மறையவனப்ப் பிறந்திருந்தும் முறையான வழிகளில் பழகாமல் முழு மூடமாய்த் திரிக்க வந்தான். அதனல் வறுமை வாழ்வில் விறமை அடைய நேர்ந்தான். அதனை நீக்க மூண்டான்; செறி கேடுகளில் நீண்டான். பொருளாசையால் மருள ையிழிக்க அ வ்வழியும் வெவ்வினை கண் விழைந்த புரிக்கான். ஆலயங்களில் புகுந்து அரிய தெய்வத் திரவியங்கனைக் கவர்ந்த ச் சிறு விலைக ளுக்கு விம்மக் ைேமகளை வினைத்து வங்கமையால் யாவரும் இவ% அள்ளி இகழ்ந்து வங்கார் வறியன் என்ற சிறுமையோடு நிருடன் இயவன் ன ன இழிபழிகளையும் அடைந்தான்: அழிதய ாே ஒழிக் கான். விரிவைக் காசிமான்மியத்தில் காண்க. ப-ெல்லா வாழ்க்கையில் சிறுமை அடைந்தான் பெரி ஸ்லா வழிகளில் புலேயாய் அலேந்தான் | வ கியா . ջի"մայո வேகத்தியல் தெரியான் து யேன . ஆயினை - ادا _w_ _ _ மா டியா என .) _ _ _ _ா வ _Nங்.டி பறம்,கான்." _ _ _ செயமம் இழிவும் அழிவும் _ _ன். வியவை செய்யலாகாக; செயப் _ _ _ _யும்; பாண்டும் அழி கேடுக ப_i - ன்ப_ லவன் விழிபெரிய கன்கு விளக்கி கின்ருன். இண்மை yుfయిత అ: தீமைசெயின் புண்மை துயரம் பு l - யா_ம் புரியாகே. 100. கூடியமான் கொன்ற கொடுந்திதால் பாண்டுமன்னன் கூடியேன் மாண்டான் குமரேசா-டிேகின்று ப்ேபால தான்பிறர்கட் செய்யற்க நோய்ப்பால தன்னை யடல்வேண்டா தான். (சு) இ-ள். குமரேசா கன் பிணயோடு கூடிகின்ற மானக் கொன்ற