பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 3.pdf/230

23. ஈ ைக 1029. கல்லாமை அச்சம் கயவர் தொழில் அச்சம் சொல்லாமை புள்ளுமோர் சோர்வச்சம்---எல்லாம் இரப்பார்க்கு ஒன்று ஈயாமை அச்சம் மரத்தாரிம் மானக் குடிப்பிறந் தார். (நாலடி 145] உயர்ந்த குலமக்கள் நீர்மையை இது உணர்த்தியுளது. கம் பால் வந்து இாந்தவர்க்கு ஈய முடியாதபடி ஏதேனும் நேர்க் து வி விமோ? என்ற திகில் நல்ல குடிப் பிறந்தார் உளத்தில் %ெளத் து வரும் என்னும் இது அவரது வளமையான கிழமையை வி.ாக்கி நிற்கிறது. உதவு புரியும் அளவே உயர்வு விளைகிறது. இரப்பதிலும் காப்பதிலும் இன்னுமை படிந்துளது. இரக்கு மாந்தள் நல் குரவெனும் பகையொடும் இரப்பில் கரக்கும் கார றி வெனும் பகை கருணேயம் படையால் அரக்கி மேதகும் அறம் எனும் நிலமுழு தாண்டு பரக்கும் ஒகையில் படிந்தலால் பரிவுயிர்த் தமையார். (திருவானைக்கா, நகர் 75) இாப்பவர் இன்முகம் காண்பதே இன்பமாக யாண்டும் காப்பி ன்றி அறப் பயிர் வளர்த்து வக்க அரசர் கிலைமையை இது துலக்கியுளது. உருவக நிலைகளை ஊன்றி உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும். இரவலர் துன்பம் நீங்க ஈபவர் இன்புறுகின்றனர். தான் பிறரிடம் யாதும் கொள்ளாமல் தன் பால் வங்த வர்க்கு உதவிவருவது உயர்ந்த பெருக்ககையின் சிறந்தநிலையாம். ஈ என்று நான் ஒருவர் இடம் நின்று கேளாத இயல்பும் என் னிடம் ஒருவர் ஈது இடுவென்ற போதவர்க்கு இலை என்று சொல்லாமல் இடுகின்ற திறமும் இறையாம் நிஎன்றும் என விடா நிலையும் நான் என்றும் உன் நினைவிடா நெறியும் அயலார் நிதி ஒன்றும் நயவாத மனமும் மெய்ந்நிலை என்றும் நெகிழாத திடமும் உலகில் சிஎன்று பேய்என்று நாய்என்று பிறர்தமைத் திங்குசொல் லாத தெளிவும் திரம் ஒன்று வாய்மையும் துய்மையும் தந்துநின் திருவடிக்கு ஆளாக்குவாய் தாய் ஒன்று சென்னையில் கந்தகோட்டத்துள் வளர் தலம் ஓங்கு கந்த வேளே