பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 3.pdf/48

19. புற ங் கூட ரு ைம 847 நுகர்ர்தான். காவாப் நுகர்கின்ற அக் கள்வனே கேரே என்னி இகழ்க்க க தி வ ஹ ம் மதியவனும் கடிக்க மொழிக்கார். மாயவன் ஆழியை அவன் மேல் வேகமா விசினன். கலை கணிக் தது; அமுகத்தை உண்டிருக்கமையால் அவன் சாகவில்லை; கலே யும் உடலும் இரண்டு வடிவங்களாக் தனித் கனியே விளங்கி கின்றது. இராகு, கேது என அங்க இருவரும் மருவினர். அரிய தவம் புரிந்து கிரகபதம் அடைந்தனர். கண் எதிரே கின்று கண் ளுேடாமல் கம்மைக் கடிந்து கூறிய விண் ஒளிகளின் அதிதேவ தைகளான இருவரையும் உரிய பருவங்கள்.கோ.லும் உருத்து வந்து கடித்து வருத்தினர். கடுஞ்சொல் கடுங் தயராய் வக்கது. இருந்தவாள் அவுனர் எல்லாம் ஏக்கறவு எய்தச் சாவா மருங் கினை அமார்தாமே மகிழ்க் துனப் பொழிந்துபோக்கிக் காங்து அமு துண்டாம் செங்கேழ்க் கதிரொடு திங்கள் நோக்க அரிங் கிட ஐயன்.அங்காள் அவுண்ன் ஆங்கு இறக்தி லால்ை. (1) அங்குஅரிக்கிட இராகு வாகிய அவுனன் சென்னி துங்கவெவ் வி ராகுஎன்றும் சொல்லுடல் கேது என்றும் தங்கிரு பெயர் சேர் கோளாய்ச் சார்ங் கிடு கோள்கள் ஒடு திங்களைக் கதிர்வெய் யோசீனத் திண்டும்.ஈருவாவில் சேரின். (2) (பாகவதம், 8-3] கிரகணம் என்னும் ஒளிமறைவு இக்கோள்களால் கிசழ்ந்து வருவதை இகளுல் உணர்ந்த கொள்கிருேம். எதிரே கின்று இடிக் தச் சொன்னரே அன்றி அயலே மறைவாப் கின்று புறங் கூருமையால் இவர் உயர்வொன்றி யிருந்தார். கண் நின்.ற கண் அறச் சொல்லினும் முன் கின்று பின் நோக்காச் சொல் சொல் லலாகாத னன்பதை எல்லாரும் அறிய இவர் தலக்கி கின்ருர். எள்ளிகேர் வைதல் இனிது; புறங்கூறும் கொள்ளிவாய்த் தீமை கொடிது. புறம் பேசல் எவ்வழியும் புலையே. 186. கண்டார். அறம்புகன் று கண்ணில் லான் தீயனென்றேன் கொண்டார்முன் ஐவர் குமரேசா--கண்ட அறஞ்சொல்லும் கெஞ்சத்தான் அன்மை புறஞ்சொல்லும் புன்மையால் காணப் படும். (5) இ-ள். குமரேசா கருமநீதிகளைப் பேசி குலும் திருகாாட்டிசன்