பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 3.pdf/50

19. புறங் கூட ரு ைம 849 ஒருவன் வாயிலிருந்து வெளிவருகிற மொழிகளால் அவ வடைய உள்ளத்தின் நிலைகனை உணர்த்து கொள்ளலாம். புறம் கூ/ல்ை புலை ஆகலால் அதனைப் பேசி வருபவன் சே நெஞ்சன் என்பதை அது நேரே கெரியச் செய்கிறது. கல்லவரையும் தீய வரையும் கெளிவாக் கெரிகற்கு அவரவரது வாய்ச் சொல் உரை கல்லாயுளது. உனத்திலுளதைச் சொல்லே சொல்லி விடுகிறது. ாலத்தின்மிக் கார்சொலார் நயமில் சொல்லேயே சொலத்தகாப் பழிபிறர் மீது சொல்லுவோன் குலக்கி ம்ை கலத்தினும் குறையுளான் எனத் கலக்கவன வாய்மொழி சாட்சி யாகுமே. (1) உள்ள அங் கனம் கசிந்து ஒடல் போல் ஒரு கள்ளnெரு சினன் புறம் கழறல் அன்னவன் _ள்ளார் /பைனலாம் ஒழுகி வாய்மொழி வெளி வாயி வழிகின்ற விதத்தை மானுமே. (2) _ா வெனம் சாரும் துர்மணம்; _ ல் பரிமளம் பொருங் தி காறிடும்; _i யுனா லால் ககு ேெயார் பிறர் |--|--|-- |- வரி ויויי יייויי. יו",ייויי வார்களே IrP (திே.நூ ல் , _ _ான புல மிகைளே இது கெளிவா |- --- _ ஒடுன்ெ/ அங்கணக்கில் _போல் புன்மையாப்ப் _ _ாக்கை அறிய இய --- ----|--|- " --- ம்ம் a'r no ம், இனிய ւԵւհԹւսո ழில் STT TTT STS aaTT TT TTTT TTT aaTTT MTTTT பே_ம், புளிசமான கல்லோர் வாய் அறங்கூறலை அருளும் கெஞ்சத்தான் னன், து உள்ளக்கின் உண்மையை ஒர்ந்த உண . மனம் வா க்கு காயம் என்னும் இம்மூன்றும் இனமான தொடர்புகளுடையன. மனம் நல்லது ஆளுல் சொல்லும் செய மலும் ாலா, அ.து தியது ஆயின் அவை தியனவாம். வாப் க் சொல் இழிவாய்வரின் அக்க உள்ளம் பழுதாயுள்ளமை தெளி _வாம். மறம் படிக்கவன் அறம் படியாது அகன்று போகிருன் . _கைக் குறிக்க அவன் பேச நேரின் அ.த வெறும் பாசாங்கே பாம் ஈனவாயன் யாண்டும் ஞானம் பேசலாகாது. 107