பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 3.pdf/55

854, திருக்குறட் குமரேச வெண்ப்ா சொல்லுவன். பிறனே இகழ்ந்த பேசினவன் உடனே அவனுல் எள்ளி இகழப்படுகின்ருன். அடி முகலி - அல்லல்களும் அடைய கேர்கிருன். அந்தப் பழி வினேவுகன் இங்கே விழி தெரிய வங்கன. வன் சொல்லுவணுயின் அக்கணம் கேட்டு கி ைறவச ாக , அல் லது அவர் வாயால் பின்பு கேட்டவராவது நாளடைவில் சப்படி யாவது அவனிடம் போப்சி சொல்லி விடுவர்; சொல்லவே அவன் உள் ளம் கெ: திக்கத் அள்ளி வைக் த கன்னே எள்ளி கின்ற வனே இகழ்க் ைகோக்கி அவன் இறக் படும்படியான இழிபழி களைக் கொள்ளித் திபோல் எதிரே அள்ளி விசி இழித்து வைவன் ஆதலால் புறக்கே பழி கூறுகிறவன் பாண்டும் அழி துயரங்களே அடைந்த அவமானமாய் இழிச் கழிக் ஒழின் தடோகின்றன். பழி கூறுவான் படும் கன அஃறிணை வாப்பாட்டால் கூவி யது, அவனது இழிவான ஈ ைகிலே கேரே தெளிவாப் க் கெரிய, யாரும் கன்னப் பெருமையாப் புகழ வேண்டும் என்றே னவனும் விரும்புகிருன் கி.டிமையான பழிச்சொல்லை எவ்வழி யும் வெறுக்கின்ருன், இக்க கையில் பழகி வன் தள்ளமையால் எங்க மனிதனும் சிக்கையைச் சகியாமல் கெஞ்சம் கடிக்கின் முன். பாருடைய உ ன்னமும் கோகாமல் பேசி মেন্সে வகே பெரு மையை பருவி வருகிற பிழையான சொல் பழியாப் நீண்டு அழிதுயரமா வருகலால் அதனை பாண்டும் பாதும் பேசலாகாது. பழிப்பன பகரேல். ஒரம் சொல்லேல். பிழைபடப் பேசேல். களிக்கச் சொல்லேல். ஞயம் பட உரை. (ஆத்திகுடி! பேசவுரிய முறையை ஒளவையார் இவ்வாறு பேசியிருக்கிருர், பழியா வருவது மொழியாது ஒழிவது (5அங்தொகை) அதிவி. ராம பாண்டியன் இங்கனம் அறிவு கூறியிருக்கிருர், வைவன வந்த போதும் வசையில இனிய கூறல், (இராமா, கிங்கிக்கா, அரசியல்811