பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 4.pdf/250

31. வெ. குளா ைம 1449 _ம் ங்ேகினவன் புண்ணியவான் ஆருெள். _ொபம் நீங்கினவன் கண்ணளி கிமைக்க கவசியாகிருண். காமம் என்கின்ற கதுவுவெந் தீயும் கடுஞ்சினம் எனப்படும் புலியும் _ளிப்பெனும் சிறுகட் புகர்முகப் புழைக்கைக் கறையடிக் களி நல் யானையுமே _ாமிகும் எனது மனம் எனும் வனத்தில் தனிவால் வெருவினை யாயின் -ழலில் நின்று ஆடிப் புலிகளி யுரிபோர்த் தடுத்த ஆண் துணையொடும் வருவாய்! (விருத்தகிரி) இ_விையை கோக்கிச் சிவப்பிரகாசர் இவ்வாறு த கித் _ரும்ருெள். காம வெகுளி மயக்கங்கள் மருவிய என் மனக்கில் -ருக்க அஞ்சுவையாயின் அஞ்சாக ஆண் துணையுடன் வருக _ ஆண்டவனைக் குறித்துக் காட்டி வேண்டியுள்ளார். குணங் _ளின் குறிப்புகளையும் கயங்களையும் ஒர்ந்து உணர்ந்து கொள்ள _ேடும். கடும் சினம் எனப்படும் புலி என்றது அகன் கொலை _i _ொடிய பயங்கா நிலையும் கெரிய வங்கது. கொல்ல வல்ல கொடிய புலியினும் கெடிய பகையினும் ாசப் பேயினும் சினம் பொல்லாக கொடியது. அதனை அணுக _டொமல் அயலே போக்கி விடுவதே ஆக்கமாம். ஆக்குவது ஏதுஎனில் அறத்தை ஆக்குக; போக்குவது ஏதெனில் வெகுளி போக்குக; நோக்குவது ஏதெனில் ஞானம் நோக்குக; காக்குவது ஏதெனில் விரதம் காக்கவே. (மேரு மந்தரம்) மனிதன் விாைந்து செய்யவுரிய செயல்களை இது வாைங்து _ாட்டியுள்ளது. கருமம் ஞானம் கவம் ஆகிய இவை ஆன்ம _முகங்கள். இவை பழுதுபடாமல் விழுமிய நிலையில் இருக்க ப_டுமாயின் வெகுளியை அடியோடு ஒழிக்க வேண்டும். o, or 4 a. வுரியது வெகுளியே என்றது ஈண்டு வியங் த கோக்க _ரிய_. யே அதை நீக்கினவன் சி மக்த விளங்குகிருன். கொழுங்கனலோ அவிக்குமது கோபம் எனும் கொடுங்கனலே. (மோகவதைப் பரணி) 182