பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 5.pdf/159

36. .ெ ம ய் யு ன ர் த ல் 1759. உணரின் என்றது அவ்வாறு உணர்வார் அரியர் என்பது தெரிய கின்றது. அறிய வேண்டாக மருண்களை எல்லாம் மணி சன் ஆவலோடு அறிய கேர்கிருன் ; கனக்கு அல்லலை சீக்கி கல்லகை அருளவல்ல உள்ளதை மாக்கிாம் உணாாமல் ஊன மாய் ஒழிக்க போருென். அப் போக்கு புலை கோக்கே. எண்ணளிய தொலையிலுள்ள சூரியனை எண்ணி கோக்கு கிருன் பல கோடி மைல்களுக்கு அப்பால் உன்னது என்ம அப்போடு செப்புகிருண். விண்மீன்களையும் .ொகமண்டலங்களை யும் வான விகிகளையும் அண்டகோடிகளையும் கேரே அளக்க கண்டவன் போல் ஆரவாரமாய்ப் பேசுருென். வெளியே இல் வா.அ களி மிகுந்து வினே விரிக் த கிரிருெண் ; உள்ளே கன்சை ஒரு சிறிதும் ஒர்க்க உணாமல் மாய்க்க மடியிருண். மாய மயக்கமான மையல்களிலிருந்து சீக்கிய தாய பெரியோர்கனே மெய்யறிவாளாய் உண்மையை ஆர்க்க உய்தி பெறுகின்ருர், அரிய பெரிய இக்க அமைதியைக் கருகி யுனாவே ஒர் த் து உ ன ரி ன் என்கிரு.ர். ஒசாமலும் உணராமலும் உள் ள ம் மருண்டு கிரிவார் யாவரும் கம் உயிர்க்குக் துயர்களையே செய்து உழஅகிருள். ஜாாக வரையும் சீராக தயாமே. உன்னை நீ ஒராது உழலும் வரையுமே அன்னே துயர்களையே ஆக்குகின்ருய் - என்ன பயன் பெற்ருய் பிறந்தாய் பிறகிறந்தாய் பின்பெதை நீ உற்ருய் இதனை உணர். இக்க உணர்ச்சி வரும் வரையில் மனிதன் உயர்ச்சி அடைக முடியாது. உண்மை யுணர்வு வக்க பொழுது கான் மனிதன் பகrஒய் உயர்க்க யாண்டும் பெரிய கன்மை அடைமுென். தேசிகன் அல்லம தேவன் மகிழ்ந்து பாசம் அகன்று பரம்பொருள் கானும் நேசம் அடைத்தனை நின்னே நிகர்ப்பார் காசினி யின்மிசை கண்டிலம் என்று. (:) பிறப்பொரு கோடி பிறந்து பிறந்து புறக்கரு மங்கன் புரிந்திடி தும்பொய் மறப்புது மாணவ வல்லவிரு னின்றிச் சிறப்புறு முத்தி செறிந்திடு வாரோ? {