பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 5.pdf/165

36. .ெ ம ய் யு ன ர் த ல் 17ᏮᎦ. காண்பது அறிவு என்ற அங்கனம் காணுக.து அ வி வு: ஆகாது என்பது ைெரியசின், ஒ. சம்மைச் சிறக்க அறிவுடைய சாக கினே க்க களிக்க வருபவர், அறிவுக்கு இக்கே கூறியிருக் கும் அடையாளல்கைக் கருதிச் சிக்கிக்க வேண்டும். செம் பொருட்காட்சி யிலையேல் அங்க அறிவு வறிதே குருடுபட்ட சி.வமை யுடையதே. செவ்விய போ முளை அறிக்கவர் திவ்விய கிலேயில் சிறந்து எவ்வழியும் உயர்க் து திகழ்கின்ருர். செம்பொருள் துணிவே சீருடைக் கழலே செல்வமே சிவபெரு மானே ! (திருவாசகம்) மாணிக்கவாசகர் செம்பொருளை இங்ங்ணம் கண்டுள்ளார். செம்பொருள் தெரிந்து சிற்றறிவு ஒரீஇ ஐம்புலன் அடக்கி அறந்தலே நின்று தீநெறி விலக்கி நன்னெறிப் படர்தல். (#) சலியாது முயன்ற தவப்பெருந் தொண்டர் பல நாள் ஒதிக் கலைமுற்றும் நிரம்பி அளவையின் அளந்துகொண்டு உத்தியில் தெளிந்து செம்பொருள் இதுவெனத் தேறி அம்பலத்து ஆரா அன்பிைேடு அகனமர்ந்து இறைஞ்சிப் பேரா இயற்கை பெற்றனர். (சிதம்பர மும்மணி 5 - 81 ஐம்புல வழக்கின் அருஞ்சுவை அறியாச் செம்பொருட் செல்வ ! (மதுரைக் கலம்பகம் 2: குமரகுருபார் செம்பொருளை இவ்வாறு கண்டு களித்துள்ளார். செம்பொன்னை நன்பவளம் திகழுழ் முத்தைச் செழுமணியைத் தொழுமவர்தம் சித்தத் தானே வம்பவிழும் மலர்க்கணை வேள் உலக்க நோக்கி மகிழ்ந்தானே மதில் கச்சி மன்னு கின்ற கம்பனை எம் கயிலாய மலையான் தன்னைக் கழுகிகுெடு காகுத்தன் கருதி ஏத்தும் நம்பனை எம் பெருமானே நாதன் தன்னை நாரையூர் நன்னகரில் கண்டேன் நானே. (தேவாரம்} செம்பொருளை அப்பர் இப்படிக் கண்டு மகிழ்க்கிருக்ருெள்.