பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 5.pdf/167

36. .ெ ம ய் யு ன ர் த ல் 1767 பிறப்பு என்னும் கச்சு மாத்து க்குப் பேதைமையே விக்க : அதனைப் பிளங். எறிய வேண்டுக் என வசிட்டமுனிவர் இாாமனுக்கு இவ்வாறு போகிக்கிருக்கிருள். காரண காரியக் தொடர்புகள் கருகி யுனா வுரியன அஞ்ஞானம் ஆகிய விகை பிலிருந்து கோன்றிய பிறப்பு என்னும் கச்சுட சம் ஆசை முதலிய கவடுகளை கெடிது கீட்டி சேத் துயரங்களையே காட்டி வருகிறது. ஒளி கோன்ற இருள் ங்ேகி உவகை யு.டிகிறது ; உணர்வு கோன், மருள் நீங்கி மகிழ்ச்சி வருகிறது. பேதைமை ஒழி யவே பிறவித் துயரங்கள் யாவும் ஒழிந்து போாக பேரின்ட கிலேயை ஆன்மா கேமே உரிமையாய்ச் சேர்கின் ம.க. பேதைமை மீளச் செய்கை மீளும் செய்கை மீள உணர்ச்சி மீளும் உணர்ச்சி மீள அருவுரு மீளும் அருவுரு மீள வாயில் மீளும் 6 வாயில் மீள ஊறு மீளும் மாறு துகள் ச்சி மீளும் பக சி மீள வேட்கை மீளும் வே கை பற்று மீளும் | lது க் கரும க தொகுதி 10 சுறம் கருபA தொகுதி மீளத் Aெ A/ம் வரும் காற்றம் மீளப் பி|ப | nளும பிறப்புப் பிணிமூப்புச் சாக்கா டு அவலம் அரற்றுக் கவலை கையாறு என் றிக் கடையில் துன்பம் 15 எல்லாம் மீளும் இவ் வகையான் மீட்சி. " (மணிமேகலை 30) பிறப்பு ங்ேகும் வழி ைய இது விழி தெரிய விளக்கி யுள்ளன.அ. பேதைமை ஒன்று ங்ேகிளுல் பிறவித் தன் பங்கள் எல்லாம் ஒருங்கே நீங்கி ஒழியும் என உணர்க்கியிருக்கும் இதன் குறிப்புகளைக் கூர்ந்த ஒர்ந்து உணர்ந்து கொள்ளவேண்டும். கல்ல அறிவுக்கு மாறுபட்டுப் பேகமாய்ப் பித்தேறியுழல் வ. பேதைமை என வக்கது. மாய மயக்கமான இ.த மருவி. வாவே மனிசன் பேகையாயிழிந்து பேயனு யழிய கேர்க்கான்.