பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 5.pdf/181

36. .ெ ம ய் யு ன ர் த ல் 1781 கண்டார் ; கெஞ்சம் துடித்தார்; அவனை அனுெ அறிவுாை கூறினர்; ம. காள் முதல் இவரே பசுக்களை இதமாய் மேய்க்கக் தொடங்கினர். பசும் புல்லை ஊட்டி நல்ல ர்ே ஆட்டி வங்கமை யால் பசுக்கள் யாவும் பாலை வளமாய்ச் சுதந்து வந்தன. ஊசான் யாவரும் உலக்தி வங்கனர். மிகுக்க பால் வழித்து வங்கமை யால் அங்கே கதியருகே மணலைக் குவித்துச் சிவலிங்கமாக்ெ அன்ைமேல் மஞ்சனம் ஆட்டி மகிழ்ந்து போற்றினர். பாலை வீணே மணலில் வார்க்கப் பழு படுத்துகிருன் எனத் தக்கை யிடம் சிலர் உரைக் கார். மைக்கன் செயலைக் காணும்பொருட்டு ஒரு காள் வக்து அவர் மறைந்து கின்ருர். பூசையும் முறையே கடக்கது அவர் சினக் விாைங் பாலின் குடத்தைக் காலால் உதைக்கச் சிகைக்கார். இப்பாலனுடைய உள்ளம் பதைக்கது: அருகே கிடங்க சி. கோலை எ த்ெ துத் தங்தையின் காலை கோக்.ெ விசினர். அது மழுவாய்ப் பாய்ந்தது ; பாயவே காள்கள் அணிக்கன ஐயர் அலறி வீழ்க்கார். இம்மெய்யர் மறு.ெ மேலே கோக்கினர். இறைவன் கேரே காட்சி கக்கருளிஞர். இவர் பாவசாய வியக்தி மகிழ்க் து உருகித் தொழு கார். தொடுத்த இதழி சூழ்சடையார் துணைத்தாள் நிழற்கீழ் விழுந்தவரை எடுத்து நோக்கி நம்பொருட்டால் ஈன்ற தாதை விழ எறிந்தாய் அடுத்த தாதை இனி உனக்கு நாம் என்று அருள்செய்து அணைத்தருளி மடுத்த கருணை யால் தடவி உச்சி மோந்து மகிழ்ந்து அருள. {#) செங்கண் விடையார் திருமலர்க்கை தீண்டப் பெற்ற சிறுவனர் அங்கண் மாயை யாக்கையின்மேல் - அளவின் றுயர்ந்த சிவமயமாய்ப் பொங்கி எழுந்த திருவருளின் முழ்கிப் பூமேல் அயன் முதலாம் துங்க அமரர் துதிசெய்யச் சூழ்ந்த ஒளியில் தோன்றினர். (2)