பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 5.pdf/193

36. .ெ ம ய் யு ண ர் த ல் 1793 ச ரி த ம் இவர் உயர்ந்த சத்துவ ஞானி. சிறக்க க ையோகி. கண் உக வனத்தில் கனியே ஒ.தங்கி யிருந்த இவர் அருங் சவம் புரிக்க வந்தார். புனித மாதவர் என முனிவர் யாவரும் இவரை இனிது போற்றி வக்கனர். சுதீட்சணர் என்று வடமொழி யாளர் இவா.த பெயரை வழங்கி வருகின்றனர். கல்ல ஞான ஒளியுடையவர் என்னும் பொருளில் அப்பேர் மருவி வக்தளது. மாசறு காட்சியாளராய் மகிமை கோய்ந்த வந்த இவர் பால் ஈசன் அ ரு ள் ஒளி எவ்வழியும் செவ்வையாய்க் கேசு விசி கின்றது. மணிமுடி து மந்து இராமன் கானகம் வங்க போது இக்க ம. கவரைக் கண்டு ம கி ழ் ங் த கொழு கார். அங்கச் சக்கரவர்த்திக் கிருமகனே மிக்க மகிழ்ச்சியோடு இவர் உபசரிக் கார் ; சாம்புரிக்க கலப்பயன் முழுவதும் அர்ைக்கு உறுதியாக உவக்க வழங்கினுள். யாதொரு வகையிலும் ஆசையின்றி கின்ற இவாத அதிசய நிலையை அறிங் த அவ்விாக் குரிசில் வியக்து அ.கிக் கார். அத்துகி மொழிகள் இவர் புகழ் ஒளிகளாயின. விடர கங்களும் வேய்செறி கானமும் படரும் சின்னெறி பைப்பைய நீங்கிஞர் சுடரு மேனிச் சு தீக்கனன் என்னும் அவ் இடரி லானுறை சோலைசென்று எய்திமூர், (1) அருக்கன் அன்ன முனிவனை அவ்வழிச் செருக்கில் சிந்தையர் சேவடி தாழ்தலும் இருக்க ஈண்டுஎன்று இனியன கூறினுன் மருக்கொள் சோலையில் மைந்தரும் வைகினர். (2) வைகும் வைகலின் மாதவன் மைந்தன் பால் செய்கை யாவையும் செய்து இவண் செல்வநீ எய்த யான்செய்தது எத்தவம் என்றனன்; ஐயனும் அவற்கு அன்பினன் கூறுவான்: (3) சொன்ன நான் முகன் தன்வழித் தோன்றினர் முன்னே யோருள் உயர்தவம் முற்றிஞர் உன்னின் யாருளர் ? உன் அருள் எய்திய என்னின் யாருளர் இற்பிறந் தார் என்ருன் ? (4) 225