பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 5.pdf/234

1834 திருக்குறட் குமரேச வெண்பா ஒருவன் மெய்யுணர் வுடையவனப் உய் கிபெற கேர்த்து பாச பக்கங்கள் யாவும் த மக்க கனியே ஒதுங்கிக் கவநெறியில் கிற்கின்ருன் , அரிய நிலையிலுள்ள அக்க க் கவசியிடம் ஆசை இகமாய் மெல்லப் புகுக்க இழிவு படுக்கி அல்லலே விளைத்த விடும் ஆகலால் அவாவை அஞ்சிக் காக்க வேண்டும் என்ருர். அழகிய பெண்ணையோ குழுமிய பொருளையோ நயமாய்க் காட்டி இனிமையாய்க் கெடுப்பக ஆகலின் அவாவின் வஞ்ச வினை உணர வங்தது. உள்ளேயிருக்து கிளர்ந்து கோன்றி கைஅ படுத்துகிற இக்க உட்பகை கஞ்சினும் கொடிய காய் காசம் விளப்பண் ஆகையால் அஞ்சுவது என அபாய நிலை தெரிய உாைத்தார். சிறிது அயரினும் பெரிய தயாமே. ப/ம். அம்.து மெய்யுணர்வு எய்தி முக்கியை அடைவ. வுரிய விக்க கரையும் பிக்காக்கி அவா வீழ்த்தி விடும் என் சை குல் அகன் விமம் வெற்றியும் விளங்கி கின்றன. குருவளியில் அகப்பட்ட செக்கைகளைப் பேசல் ஆசை வசப்படட மனிதர் ஆகு:ன் சயாமாய் அலமக்க உழலுகின்றனர். உலகக்கைக் த மக்க போன துறவிகள் யாருக்கும் எகக் கும் யாண்டும் அஞ்சாதவர். அக்ககைய கெஞ்சுரம் உடை யவரும் அஞ்சுவதி அவாவையே என் அதன் கொடிய கெடிய தீமையை கேரே சிக்கிக்க கின்றது. அச்சச் சொல்லால் உாைக கன் ஆசையின் சேமான கச்சுக் கன்மையை ஒர்க்கணர்ந்து தேர்ந்து கொள்ள. இரும் = ஒர்க்க உணருகின் க. உயிர் தியர் நீங்கி உய்ய வுரிய நெறி துறவறமே என்.அ ஒர்க்க கேர்க்க கொண்டவர் ஆசையின் சேக்கையும் கூர்க்க ஒர்க் த குடிகேடு கேராமல் கம்மைப் பாதுகாத்துக் கொள்ளு கின்றனர். ஆகவே அஅைம் அவாவும் ஒா உரியனவாய் ஈண்டு ஒன்றி கின்றன. ஒாது ஒழியின ரோத பழியே. கூர்க்க ஒர்க் து தெளிக்க மெய்யுணர்வுக்குப் பயன் அறக்கை எவ்வழியும் செவ்வையாய் ஆகரித்துப் போம்மவதும், அவாவை பாண்டும் அருவருத்து வெறுக்கக் கள்ளுவசமே யாம். உயிர்க்கு உம.கி ஒர்க்க உய்கி புரிந்து வகுகலால் உண்மை. ய வி ைகத்துவ ஞானமாய்க் கணியே கழைத்து வக்கது.