பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 5.pdf/239

37. அ வா வ று த் த ல் 1839 இருப்புக் கயிறும் விலங்குகளும் இச்சா பாசம் என்பனவாம் பெருக்க இவற்ருல் கட்டுண்டாய் பேசும் இரும்பின் மிகவன்பாம் இருப்புக் கயிறும் விலங்குகளும் மிகுநாட் செல்லின் தேய்ந்து ஒழியும் செருக்கும் ஆசை மேன்மேலே திடமாய் வளரும் தீர்க்கமுற (1) பொருள்கள் எம்மட்டு எம்மட்டுப் போனது அம்மட்டு அம்மட்டும் தெருளு மனம்தான் சுகமடையும் செயித்தே அந்தச் சுகம் பெற்றேன் மருள் செய் பந்தங் களும் அற்றேன் மாசி லாத திகம்பரய்ை அருள் செய் சகலத் தியாகத்தை அடைந்தேன் வேறென் னுள என்ருன். (வாசிட்டம்) (2) அவாவை அ.மு ன் த வெல்லும் சிறக்கை இவை விளக்கி யுள்ளன. பொருளின் கு றி ப் பு க ளை .நஎனித்து உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும். உவமை உருவகங்கள் உய்த்துனா வும்றன. இரும்பு விலங்கிலும் ஆசை மிகவும் கொடிய வலியுடை யது ; கடினமான து. அ.த உடம்பைப் பிணின் த கிற்கும் ; இ.ண் உயிரை வருக்கி வரும் : அ.தி. புறக்கே உருவமாயிருக்கும் ; இ.த அகக்கே அருவமாய் கெருக்கும் ; காலம் ஆக அ.த. கேய்க்த கழியும் ; க | ல ம் கழியுக்கோயம் வலியடைந்து மிகுந்து இது வளர்க்க கிளர்க்க வரும் ; அகிலிருக்த எப்படி யும் கப்பி விடலாம் ; இதிலிருந்து யாகும் கப்ப முடியாது. இக் ககைய கொடிய சேப் பாசத்திலிருந்து கப்பி உய்ய வேண்டு. மானுல் மெய்யறிவும் தெய்வக் கிருவருளும் சோ வேண்டும் ; அக்க மெய்ஞ்ஞான ஒளியில் கன்னேக் கண்டபோது அன்னியம் எல்லாம் .அவலப்புலே என்.று தெளிவாய்க் கெரியவரும் ; வாலே பாசம் முழுவதும் பாழாயழிக் த போம் ; சீவன ஈசனுக் சிதக் திகழும். பேரிண்ட கிலேயம் என்பது அ.துவே. ஆசையுருபகல் கம்மைக் காக் துக் கொள்வது துறவிகள் கருமம ; அககுல் இருமையும் பெருமையா இன்பம் மிகப் பெ.ம். இது கோசிகள் பாலும் மனக கரிடமும் கெரிய வக்கது. ச ரி த ம் உயர்ந்த அரசைக் த கங். அடவி புகுத்த அருக்கவ கிலே பில் கோசிகள் பொருங்கி யிருக்கசர் கேவர் முகல் யாவரும் இவரது அசிய சவநெறியை அறிக்கு பெரிதும் வியக்த: வங்கா.