பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 5.pdf/24

34. கி 2ல யா ைம 1623 அத்தியும் அரவின் வீழ்ந்த வேடனும் வேடன் கொன்ற துத் திமா நாகம் தானும் கிடப்ப வில் குதையைக் கவ்விச் செத்த இந் நரியைப் போலச் செய்பொருள் ஈட்டு வார்கள் சித்தம் வைத் தறங்கள் செய்யார் தேர்ச்சியில் மாக்கள் அந்தோ: (நரி விருத்தம்) வனக்கில் ஒரு வேடன் அம்பு கொடுத்து ஒர் யானையை வீழ்க் கின்ை. அயலே புற்றிலிருக்க பாம்பு அவனைக் கடித்தது; அகனே அவன் அடிக் கான்; அ.த உடனே செக் க.த, அவனும் இறக்கான். ம. காள் அங்கே ஒரு கரி வங்தது; இரைகளைக் கண்டது; பெரு மகிழ்ச்சி கொண்டது; யானை ஆறுமாகக் கிற்கு உணவாம்; வே டன் சில சினங்களுக்கு இசையாம் எனக் கருதிக்களிக்கத்; அருகே கிடந்த வில்லின் காம்பைக் கடித்தது; அது இற்அப் போகவே வில் முகக்கில் எற்றி அடித்தத ; அதுவும் செக்கது. அங்க கரியைப் போலவே மனிதரும் பல பல கருதிப் பாழாய் அழிந்து ஒழிகின்ருாே என்று பரிந்து இவை குறித்துள்ளன. காலன் வாய்ட் பட்ட கவளமாய் உள்ளகின் கோலம் அறிக குறித்து. _ண் மை கிலேயை யுனர்க் து விாைங் த. உய்தி եւ 4** - 108 ை, வ மத தன் ம'வ வி கொண் வ|யிர் கா னுைதேன் கூடும டும் கண் டான் குமரே சா-நாடும் குடம்பை தனித்தொழியப் புட்பறந் தற்றே H உடம்போ டுயிரிடை நட்பு. (8) இ. ள். குமரேசா தன் உடன் வங்க மனைவியின் உயிரைக் காணுமல் மறையவன் ஏன் ம.மு. கின்ை எனின், உடம்போடு உயிர் இடை கட்பு குடம்பை கனித்து ஒழியப் புள் பறக்கற்று என்க. இது, உடல் உயிர்களின் நிலைகளை உணர்த்துகிறது. கூடு தனியே கிடக்க அகிலிருந்து பறவை அயலே பறக்க போகல் போல் உடம்பை விட்டு உயிர் பிரிங்து போம். குடம்பை = பறவைக்கூடு. குடைந்து வனேங்து கொண்ட இடம் குடம்பை சன வக்கது. புள் = பறவை. கட்பு = கண்பாய்