பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 5.pdf/285

38. ஊ ழ் 7385。 நல்ல ஊழ் உடையவாத இன்ப வாழ்வையும், யே ஊழ் உடையவாத துன்ப நிலையையும் இவை ை ை ங் த காட்டி யுள்ள ன, வினையின் அளவே எவையும் தொடர்க்க வருகின்றன. வினே ஒழி காலேத் திருவின் செல்வி அனேயேம் ஆகி ஆடவர்த் துறப்பேம். (மணிமேகலை 181 கல்வினே சிங்கிய பொழுது செல்வம் மனிதனே விட்டு நீங்கிப் போம் என இ ைகுறிக் கள்ள த. விரும்பிய பயனே விழைந்து கொள்ளவும் வேண்டாக ை வெ. க் த க் கள்ளவும் முடியாது. கல்லதோ, கெட்டதோ தன் பயனை வினை ஊட்டியே விடும். ஒழிகென ஒழியாது ஊட்டும் வல்வினை இட்ட வித்தின் எதிர்ந்துவந்து எய்தி ஒட்டுங் காலே ஒழிக்கவும் ஒண்ணு. (சிலப்பதிகாரம் 10) ஊழ்வினை பூட்டும் திறத்தை இது உணர்க்கி யுளது. பெய்த விக்கிலிருந்த விளைவுகள் வருகல் டோல் செய்க வினையிலிருந்து பலன்கள் வருகின்றன. அவற்றை எவரும் எவ்வகையிலும் பாண்டும் து கர்ந்தே திச வேண்டும். பெ. வதம் வறுமை யு.முவதும் மேசையாய் உயர்வதும் பேண சயாய் இழிவதும் யாவும் ஊழின் விளைவுகளால் உளவாகின்றன. அது அளக்கபடியே அனுபவங்கள். செல்லம் வறியவர் செல்வ ரா வர் ; செல்வர் பின் வறியர் ஆவர் ; சிறியவர் உயர்ந்தோர் ஆவர் ; உயர்ந்துளோர் சிறியர் ஆவர் : முறை முறை நிகழும் ஈது முன்னே யூழ் வினையே கண்டாய் எறிகதிர் வழங்கு ஞாலத்து இயற்கையும் இனேய தன்றே. (கந்த புராணம்} பேறிழ வின்பம் துன்பம் பிணிபகை பிறப்பி வற்றின் ஆறுந்தாம் முன்னம் செய்த வினை வழி வருவ தல்லால் வேருென் ருல் ஆவ துண்டோ வினையென்பா னின்ற தொன்ரு மாறின் ருய் நின்ற தல்லால் மற்றிவன் செய்த துண்டோ ? (மேருமந்தரம்}