பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 5.pdf/30

34. கி 2ல ய ா ைம 1629 வைச்சு மாமறை சிவனே ஈசனே வகுத் தவாறு அறிவாயே (கைவல்லியம்) பொறிபுலன்களில் வெறி கொண்டு போகங்களை அவாவி உழல்வ.த உயிர்; மாய மையலான அங்க மோகம் நீங்ெ கிம்பது எகமான பாம்பொருள். பொறிவாயில் ஐந்து அவித்தான் என இறைவனேக் குறிக்கிருப்பது இங்கே கூர்ந்து சிங்கிக்கத்தக்கது. ஆசையிருக்கும் வரையும் சீவன் சேமாய் நெடியதுயர்களில் அலேகி, து; ஆசை ஒழிந்து கிராசையுறின் அது ஈசனுய் உயர்ந்து என்.றும் குன் ருக பேரின்ப நிலையைப் பெ. கிறது. உயிசைப் பA வை என்.று குறிக்கு இறைவனேடு இதற்குள்ள உறவுரிமை யை இது விக பமாய் நன்கு உணர்க்கியுள்ளது. 'உயிர் எனும் குருகு விட்டு ஒடும் குரம்பை' பட்டின க்கார் இவ்வாறு உயிரையும் உடம்பையும் குறிக் கிருக்கிருர் குருகு = பறவை. குாம்பை = கூடு. மனிகப் பிறவி மிகவும் அறிவுடையது; இக்க ஊன வுடல் 1, அவச டய உரியது; நீள்மேல் لكن الافات போல் நிலையில்லா பல விா வில் அழிக்க போகும் இயல்பினையுடைய இக்க உடம் S S S S S S S AAAAA AAA AAAA aaTSJT TT TMCTTT உய்தி காணவேண் ம்ே_ _ா ரிய மா வியாய்க் காணவே இந்த உவமை அயை உரிமையாக கா w னா வு கலன்களை வளட்டியுள் ளார். 1")* .ை , ○") fi | |ள )« را *(") ம் உள் துT உற வே உடம் புக்கும் உயிர்க்கு உள்ள இக உண்மையை ஒர்க் து எவ்வழி யும் - H விாைங் த . யிர்க்கு நன்மையை காடிக் கொள்ளுக. எடுக் து வக்க உடம்புகள் சிதைந்து போக உயிர்கள் வி ைக்கு மறைந்து போகின்றன; இங்கப் போக்குகளை எல்லா ரும் கேயே கண்டு வருகின்றனர்; கண்டும் கருதி யுணர்க்க உம.கி காளு மல் பரிகாபமாய் இழிந்து அழிந்து ஒழிகின்றனர். கண் எதிரே நின்ருன் கடுகி முடிவாகிக் கண் எதிரே சாகின்ற காட்சிகளை-மண்ணுலகம் நாளும் அறிந்தும் நலமுனர் ந் துய்யாமல் மாளுதல் மாய மருள். ஊன மருள் ஒழிந்து ஞான ஒளி பெறுவதே கலமாம்.