38. ஊ ழ் 1919. நண்ணத் தந்தது நன்ரு கியர் எனக் கண்ணில் கண்டு அவன் புண்ணியம் புகழ்நரும். (பெருங்கதை 2 - 1) வத்தவ கேசத் மன்னனை உதயணன் ஊழால் அடைக் .துள்ள துன்பங்களையும் இன் பல்களை யும் இவை சுட்டிக் காட்டி யுள்ளன. காட்சிகள் விதியின் மாட்சிகளை விளக்கி கிற்கின் தன. அவங்கி காட்டு வேக்கலுடைய வஞ்சக் குழ்ச்சியில் அகப் பட்டு முதலில் சிறையில் இருந்து இவன் வருக்கிளுன். பின்பு இவனுடைய மதி கலக்கையும் அதிசய ஆற்றல்களையும் அறிந்து வியக்தி அக்கச் சக்கான க்கி கன த அருமை மகளை இவனுக்குக் கிருமணம் செய்து அக்த பெரு மகிமை புரிந்தான். போது. குடைய பெண்ணே யும் பெருக் கிருவையும் பெற்றுப் பெரு மேன்மையுடன் இவன் வங்கான். ஊரும் காடும் இவனைக் கண்டு உவந்து மகிழ்ந்தன. புகழ்ச்சி மொழிகளில் பொகிங்துள்ள உணர்ச்சி கலன்களை ஒர்க் து உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும். கல்லதைக் கீய காக்கவும் , தீயகை கல்லகாக்கவும் ஊழ் வல்லது ; தீயது டோல் கோன் வியது இவனுக்கு நல்ல செல்வத்தையும் அழகிய மனைவியையும் கல்கியுள்ள ை ஆதலால் இவன் பெசிய புண்ணியவான் என மாக்கர் எண்ணி மகிழ்ந்துள்ளனர். ஆகும் ஊழ் உம், பொழுது தேம் நல்ல காய்ச் செல்வம் அருளும். இ.த சாதுவன் பசல் கெரியவங்க.க. சரிதம் இவன் பெரு கிகியுடைய ஒரு வணிகர் கலை மகன். இவன் மனைவி பெயர் ஆதிசை. அவள் சிறக்க கற்புடையவள். அக்கப் பதிவிாகையுடன் அமர்க்க இனிது வாழ் ங் த வருங்கால் போகவதி என்னும் ஒரு காசி வசப்பட்டுக் கன் செல்வம் முழு வகையும் இழந்தான். மீண்டும் பொருள் தேட மூண்டு கண்பர் சிலருடன் கல்ல ஒ ைபார்த்துக் கப்பல் ஏற ச் சென்சூன். கடலிடையே செல்லுக்கால் கடும் புயல் அடிக்கன் கப்பல் உடைந்தது ; பலர் மாண்டார் ; சிலர் சிதறி மீண்டார் அங்கு ஒடித்து கிடக்க ஒரு மாக்கட்டையைப் பற்றிக் கொண )ே ப.து டேக்க இவன் அலைகளால் அலைக் த மிதக்க மலை மருவியிருக..
பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 5.pdf/319
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை