பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 5.pdf/36

34. கி 2ல ய ா ைம 1635. பிறந்து இறந்து படாமல் பிறவா நிலையை விாைக்ச அடைந்து கொள்ளும்படி இவை பரிந்து மொழிந்துள்ளன. அந்தரத் துள்ளே அகங்கை புறங்கையாய் மந்தரமே போலு மனைவாழ்க்கை - மந்தரத்துள் வாழ்கின்றேம் என்று மகிழன்மின் வாளுைம் போகின்ற பூளையே போன்று. (யாப்பருங்கலம்) இந்திரன் செல்வ மாயும் இமையவர் பதங்கள் மாயும் மந்தரம் பொடியாய் வீழும் மறிகடல் வறளதாகும் சந்திரன் இரவி மாண்டு தரையதும் அழியும் என்ருல் இந்த நீர்க் குமிழியாக்கை இயல்பினை இசைத்தற்குண்டோ? (குறுந் திரட்டு) ம8லமிசைத் தோன்று மதியம்போல் யானைத் த ஆலமிசைக் கொண்ட குடையர் --நிலமிசைத் துஞ்சிர்ை என்றெடுத்துத் துாற்றப்பட் டார் அல்லால் எஞ்சிர்ை இவ்வுலகத் தில். (நாலடியார்) _ருவிறுள் அழிந்தும் கண்டபின் அழிந்தும் அவிடினு று குழவியா பழிந்தும் மருவிய பாலன் குமர குட் அறிந்தும் வப் பெருங் கிழவயை அழி, தும் ஒரு நிலை யின் பி அழிவையே பு.ை யில் வுலகினே உறுதியா நம் பி வருநிலக் குரிய நல குென்று மின்றி வறியராய் மாள்வதே மடமை. (வீரபாண்டியம்) ஊன உடல் வாழ்வு இவ்வாறு எவ்வழியும் ஊ. படிங்துள்ள மையால் ஞானமுடன் தெளிந்து ஆன வுயர் கதியை அடைந்து கொள்ளவேண்டும். பிறவிப்புலைகள் நீங்கிப் பிறவாக பேரின்ப கிலையைப் பெறுவதே சிறந்த பேரறிவின் உயர்க்க பயனும். உறங்கினவன் விழித்து எழுகின்ருன்; இறங்தவன் பிறக் து வருகிருன்; பிறப்பு இருக்கும் வரையும் இறப்பும் இருக்தேவரும். செத்துச் செத்துப் பிழைப்பதை இங்கனம் குக்கிக்காட்டியது சாவாக நிலையை ஆன்மா மேவ வேண்டும் என்.று கருதியே.