பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 5.pdf/66

35. து ற வ! 1665 அவ்வாறு கவர்ந்து கொண்ட அவனை வென்று அகனே இவன் மீட்டினன். அங்க மீட்சி இங்கக் காட்சியில் காண வந்தது; வாவே அரசபதவியைத் துறந்த இவன் துறவியாய்ப் போன்ை. இன்கனி கவரு மந்தி கடுவைேடு இரிய வாட்டி நன்கனி சில தன் உண்ண நச்சுவேல் மன்னன் நோக்கி என் பொடு மிடைந்த காமம் இழிபொடு வெறுத்து நின் ருன் அன்புடை அரிவை கூட்டம் பிறனுழைக் கண்டது ஒத்தே, (1) கைப்பழம் இழந்த மந்தி கட்டியங் காரன் ஒத்தது; இப்பழம் துரந்து கொண்ட சில தனும் என்னை ஒத்தான்; இப்பழம் இன் .ומו போகத் தின்பமே போலும் என்று மெய்ப்பட உணர்வு தோன்றி மீட்டிது கூறி ேைன. (2) (சீவகசிந்தாமணி) மெய்யுணர்வு கோன்றி உலக போகங்களையும், அரச _ெங்களை யும் ஒருங்கே இவன் த ரங் து போயிருப்பகை _ணா கொள் கிருேம். ஐம்புலன்களையும் அடல்வேண் மம் வேண்டி பவல்லாம் ஒருங்கே லிடல் வேண்டும் என்பதை _ _ வெரிய லனை ம ைாோய் விளக்கி நின்றது. _ளும் பொங். பெருக்கிருண்மைக் _ ாலம் இகiா.த விட்டு, த, வியாய _ _ங்லேயில் அவர்க்குக் _ _ வி. யும் .காலனே யும் ம.கி _ _ *** _w. குளிருகன் ■ _ _ ப_ப க ம தின றும் கலங்கல் நீரை _ _பை க, த கா உவ ப் பினினுரிஞ் சித் தே ற்ற _ நெருசம் தேறி மாத வம் செய்தும் என்ருர் _வா ன் காத ல் என் றும் திகள த் дѣлт னெ இங்க னரே. (1) _மம்சால் கோதை யிரே தொல்வினை நீத்தம் நீந்தி காமம்சால் கதியி னிங்கி நன்பொன் மே லுலகி னுச்சி _ ல் இன்பம் வேண்டின் என்னெடும் வம்மின் என்ருன் _ாய்த் தடர்த்து வென்ற காஞ்சனக் குன்ற மன்னன். (2) (முத்தியிலம்பகம்) பற்ற நீங்கி உய்யும் பேறுகளை உற்றவர்க்கு இவ்வாறு இக்கொம்,வைன் உணர்க்கியுள்ளான். காமம் சாய்த்து அடர்த்து 209