பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 5.pdf/67

1666 திருக்குறட் குமரேச வெண்பா வென்ற காஞ்சனக் குன்றம் என்ற கவி இவனைக் குறிக்கிருப்பக இங்கே கூர்ந்த சிக்கித்து ஒர்ந்து உணர்ந்து கொள்ள வுரியது. ஐம்புலனை வென்ருன் அகிலமும் வென்ருனுய் இன்பம் உறுவன் இனிது. புலன்களை அடக்கி கலன்களை அடைக. == 344. ஒர்நாய் உடைமைக்கும் ஓங்குபுகழ்ப் பத்ரகிரி கூர்நோயேன் கொண்டார் குமரேசா-தேரின் இயல்பாகும் நோன்பிற்கொன் றின்மை யுடைமை மயலாகும் மற்றும் பெயர்த்து. (4) இள். குமரேசா ஒரு காயைத் கனக்கு உடைமையாக வைக் கிருக்க பத்திரகிரியார் பின்பு என் அதனே மடமை என்று கருதி வருக்கினர் எனின், ஒன்று இன்மை கோன்பிற்கு இயல்பாகும்; உடைமை மற்றும் பெயர்த்து மயல் ஆகும் என்க. அரிய த மவுக்கு உரிய இயல்பு தெரிய வந்தது. யாகொரு பொருளும் இல்லாமையே த வ க் கி ற் கு இயல்பாம்; பொருளுடைமை மீண்டும் துயர்க்கே கிலையான மருளாம். மயல் என்ற த வைய மையலின் வலியை. எல்லாவற்றையும் விட்டு விலகுவதே துறவு. ஏதேனும் ஒன்றை ஒட்டி கின்ருல் அங்கிலை புலையாம். மாய மருளை மருவின் அது தீய இருளாய் யாண்டும் சோத துயசே புரியும். உலக வாழ்வுக்கு இன்மை இழிவு; உடைமை உயர்வு. தவ வாழ்வுக்கு இன்மை உயர்ந்த பெருமை; உடைமை இழிக்க சிறுமை. மருள் வழியும் தெருள் ஒளியும் பொருள் அளவில் இவ்வாறு தெளிவாய்த் தெரிய வங்தன. கோன்பு = கவம். அதனையுடைய துறவியரை உறவா உணர்க்கி கின்றது. அவலமான தொடர்பு யாதும் கோயாக அளவே தவம் தாய்மையாய் ஒளிமிகுந்து உயர்ந்து வருகிறது. ஏதேனும கோய கேரின் அது சிறுமையா யிழிவுறுகிறது.