பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, அறத்துப்பால் 5.pdf/72

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

35. து ற வ! 1671 _மையால் இவரை விட்டுப் பிரியாமல் அருகேயே அது அமாங்.. வங்க.து. அதனை ஆர்வமாய் இவர் பேணி வருவகைப் பட்டின க் கார் அறிந்தார்: பெரிய சமுசாரி ’ே என்று பரிகாச மாய கூறினர். அங்கக் குறிப்பை இவர் உணர்ந்தார். கன் _யிலிருக்க கிருவோட்டை அயலே விசி எறிக்கார்; விடாமல் _ொடர்ங். வங்க காயையும் விட்டு நீங்கினர். வெளியே எதையும் பாமல் யோக நிலையிலேயே ஒடுங்கியிருக்கார். உயர்க்க பல இவர் அகக்கே ஒளிவிசி வக்கது. பிறவி அற்றது; பேரின்பம் -ம் இன்மை கோன்புக்கு இயல்பு; உடைமை மயல் _ யாவரும் கான இவர் உணர்த்தி கின்ருர், _ம், முரு நாயும் உயர் பத் திர கிரியார் கும், பெண் க் கண்டு குலேகுலைந்தார்.--முற்றத் _ காக் குலகத் தொடர் போர் அணுவும் ரிா துயர மா ம் நின் ПD/. _i யா_ம் மருவாகவரே ஈசன் அருளை _ங்கப் பெரிய உண்மை இங்க அரிய _ கெரிய வங்க..


_பம் ெ ாருளுடைமை

_ம் _. | _ _றும் போக்கியுயர் பட்டனத்தார் _i கொண் -ா குமரே சா-பூவுல கில் _றும் கொ_ாப்பா டெவன் கொல் பிறப்பறுக்கல் _ _ பும் மிகை. (5) ζη). oir - _ச இனிய மலானேயையும் அரிய மணியணிகனை _ _ ரிய செல்வங்களேயும் துறந்து பட்டினத்தார் ஏன் தனியர் o _1. _ளின், மம்மம் கொடர்ப்பாடு எவன் கொல்? _ _ல /iருர்க்கு உடம்பும் மிகை என்க. உயிரி - (*) _ய் ெ காண்பாாது உரிமை கான வந்தது. _ய அறவே க்ேக கேர்த்த அ விையர்க்கு உடலும்