பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, பொருட்பால் 2.pdf/16

45 பெரியாரைத் துனைக் கோடல் 2413 விசயன் விளம்பியது. செருமரி ஆழி யங்கைச் செழுஞ்சுடர் நின்றென் தேரில் பொருபரி துண்டி இந்தப் கலக் காசர் ஒன்றே வெருவரும் இயக்க விண் ரேறு விஞ்சையர் எனினும் (என்கை SSTTSTTS TT T TT TTSTTT TTT TTTTS0S |ப தம்: வாசுதேவனே) நிகழ்ந்துள்ள நிகழ்ச்சிகளே இதில் வியந்து காண் பின்றுேம் அரிய துணையால் விசயன் அடைந்துள்ள அதிசய ஆliறல்களே உலகம் அறிந்து உவந்து வந்துள் ாது, தம்மிதறும் பெரியார் தமராகத் தழுவி வர ஒழுகி வருவா வன் மையுள் எல்லாம் மேலான வன்மையுடை யாய் விளங்குவர் என்பதை இவன் விளக்கி நின்ா ாக ங் த ே கான். இவன் ஒரு குறுநில மன்னன். இடையர்கட்குத் தலைவன். கோகுலம் எ ன் னு ம் நகரில் இருந்தவன். வசுதேவருக்கு நண்பன். மனேவி பெயர் யசோதை. கஞ்சனுக்கு மறைந்து வந்து தன் இ ல் லி ல் வளர்ந்த க ண் ண சீன க் கண்ணினும் அருமையாக எண்ணிப் போற்றினவன். இவனது புண்ணியப் பேற்றைக் கருதி மகிழ்ந்து விண்ணும் வியந்து நின்றது. அள்ளிலே வயிரப் பைம்பூண் நந்தகோன் அகிலம் ஈன்ற பிள்ளையை யுச்சி மோந்து பிறந்துழி இயற்று கின்ற தள்ளருங் கருமம் ஆற்றித் தன்கிளேத் தலைவ ரோடும் வெள்ளணி யணிந்து கோடிவிழுநிதி மறையோர்க் கீந்தான். (கூர்மபுராணம்) தன் பால் வந்த அந்தப் பிள்ளேயைக் கண்டபொழுது அன்பால் உருகி இவன் செய்துள்ள தரும தானங்களே இதில் அறிந்து கொள்கிருேம். உத்தவர், சத்தியகர் முதலிய பெரியோர்களேயே உறவாக இவன் பேணி வங் தான். இவனது அமைதி நிலையையும் தமரின் தலைமை யையும் அறிந்து அழரர்கோனும் அதிசயமடைந்து நின் ருன். தம்மினும் பெரியாரைத் தமராகத் தழுவி ஒழுகுப