酚 狮 俯 } | ź.i. T ?
| H § | |:g; | .}
ಜ இருந்து. பராக்கற அப்பர்சென்பத்து நான்கு நூறு பிரம். உயிராய்கிற்கும் என்னுயிரத்தாண்டுபோகம்இருக் டறிவாரில் உண்ணுடிஉள்ளே | ஒளிபெறாேக்கினல் கன்னடி போலக் கலந்து நின்முனே போதுள்தேறும் புர் ைேடயான் அனுக்குத் தாயும் மகளும் கல் தாரமுமாமே சுவையொளி யூருேசை சீவனுக்குள்ளே சிவமணம் பூத்து இருவிண்ெேராப்பில் இன்னருட் சத்திகுருவென வந்து மாங் விளக்கும் மதியமும் இப்பல் oஇ. ;ே கிலும் கன்னுமுதன்க் கன் o ஐவர் णुறல் வேண்டும். என் முல் இராப்பகலற்ற இடத்தே இருக்கை எளிதல்லவே தேசம் 4ே|உரைசேரும் என்பத்து என்கு நூருபீரமாம்யோனி பேதம் கர்அலன் கட்டி j Ö றத்தி பார் பத் 瓣 | கருத்தைப் புகட்டின் வீட்டிற் புகுதல் மிக எளிதே. மூச்சை புள்ளே ஒட்டிப்பிடித்தெங்கும் ஓடாமற் சாதிக்கும்போகிகளே திருக்குள் மiமீசைகின் தேசம் 1815 மலர்மிசையெழுதருபொருள் திருவாச பொற்கன்|எம்பெருமான் இவான் மகட்குத் | ணம். தன்னுடைக் கேள்வன் மகன் திருக்கோ தகபபன வையார் 18 அவனத்தனும் மகனும் தில்க்யான் திருக்குறள் 7 சுவை ஒளியூருேசை திருப்புகழ் 8 லேன்சிச்செரும் க்க 18 சத்திபேதம்தருதற் கிருவின்பும் வெண்பா இத்து வருங்காலம். குருபர னென்முேர்திருப்பேர்கொண்டு | சேதுப் மாசில் வீண்பும்மங் மதியமும்
