பக்கம்:திருவருட்பா-12.pdf/157

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

1 46 திருங்குட்பா எமது முடிமேலே குடிளுேம். நீ எளிதாய் எண்ணிப் பேசாதே' என்கிருர். இதன் கருத்து என்னடி?” (எ . து.) (அ - செ. வேணி - சடை. வினியா அழியா, அழைக்காத இளம்பத்திசம் - கொக்கின் இறகு. இளமை யான இலைகள், வினிகா - அழியாத, இழை தகை, காளிக்கொண்டு . இழிவாக, (இ . கு.) விளங்கு + இழை, வெளிக்கொண்டு + இ.ரையேல் எனப் பிரிக்க. ! வி - சை.) தலைவன், இதைவலுடைய திருமுடியில் அழியா இனேய பத்திரங்கள் (வில்வ இங்கன்) உன்னை என்று கூறிகுண். இதனக்கேட்ட இசைவர் பத்திரன் எண் பதற்குத் தலைவி கூறிய பொருளினை ஏற்காமல், இளைய கொக்கின் இறகு என்று கொண்டு, தாம் கொக்கின் இறகை யும் முடிமேல் கொண்டுள்ளோம் என்து கூறினுள். குரண் டாசுரன் என்பவன் கெக்கு வடிவுகொண்ட ஒர் அரக்கன். அவன் உலகங்களேக் கொறித்து உமிழ்த்து இதண்டிருத்தான். இவனது செகால் உலகில் இருந்த கன் இறைவனே அடைத்து முறையி. சிவபெருமான் இன்ன அழித்து, அழித்ததன் அடையானமாக அவனது கொக்கு உருவின் இதகை முடினேல் ஆணித்து கொண்டனர். குசன் டம் என்பது கொக்கு. இவன் கோக்கு வடிவினகுய் இருந்த ஆயின் குரண் . சூசன் என்ப்பட்டான். இத்த வான் து இலிங்க புராணத்தில் உனது. (g , அகம் கமழும் இலக்ப்பூங்க இனம்சூழ் ஒத்தி மாதகரீக் தேசம் குறிப்பு தென்ன்ெறேன் நீயே நாமே உரைஎன்ருச் தேம் புகழ்விச்யான்என்றேன் திகழ்தைத் திகிதித் தியோ மேகம் குதிப்ப தேன்கின்சூர் இதுதான் சேடி என்னே!.

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=பக்கம்:திருவருட்பா-12.pdf/157&oldid=913270" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது