பக்கம்:திருவருட்பா-12.pdf/256

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

இங்கிதமாலே 2南器 கின்ருேம் என்ற கருத்தில்தான் உரைத்தற்கு அஞ்சுதும்" என்தனர். ( ; 57) அடையார் புரஞ்செத் தம்பலத்தே ஆடும் அகீர் என்பதித்துக் இடம் உடலின் தலைகொண்டிர் கம்ஒன் இனில் அற் புதுக்கின்தேன் உடையகத் தலைமேல் தலையக உன்கை : தீடைய வனக்கே என்கின்ருர் இதுதான் சேடி என்னேடி.

த்து ஒகேன்.

(இ - பொ. தோழி : பகைவர்களுடைய மூன்று: கோட்டைகளே யும் அழித்துப் பொற்சபையில் நடனம் செய்கின்ற அழகரே எண்ணப் படுகின்ற பத்துப்பிரta க் களுடைய கி.டல்களுள் சரீரத்தின் தலையை ஒரு கையித் கொண்டிருக்கிறீர். இஃது ஆச்சரியம்' என்றேன். அதற்கு இவர், உடையாமல் அமையும்படி பின் இடையாத வனே களின் பாதுகாப்பின் பொருட்டுத் தல்8ேல் தலேயை .ன் கைகன் ஒவ்வொன்றும் ஆயிரக் கொண்டது. இதுவே ஆச்சரியம்’ என்று சொல்லுகிருச். இதன் .ெ ருள் శt: ** {೯7 - 4) அ செ.) அடையசர் - பகைவர். புரம், மூன்று கோட்டை. செத்து அழித்து, அம்பலத்தே சிதம்பரப் போற்சபையில், எண் - மதிக்கத்தக்க, பதிந்து பத்து. கரம் - கை. ஈர் ஐஞ்ஞாறு - ஆயிரம் இடைய உடை A: த. வ:ள :ை& யல், (இ . து.) செற்று -- அம்பலத்தே. கொண்டது -- இடையன எனப் பிரீக்க. செற்ற என் பதில், செது பகுதி. (வி - ?ை. பதிற்றுக் கடையாம் உடல் என்பது பத்துப் பிரழாக்களின் உடல்களுள் கடைசியாகிய பிரமதேவருடைய உடல். பிரம்மக்கள் பத்து என்னும் புராண மரபு ஒன்று உண்டு. அப்பதின்ம மரீசி, அத்திரி, ஆங்கிரிசர், புலத்தியர்,

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=பக்கம்:திருவருட்பா-12.pdf/256&oldid=913496" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது