பக்கம்:திருவருட்பா-12.pdf/93

戮芝 திருககுட்பா கவ8 ைேய ஐ 'த: கூச்) என்தனன். ஆளுல் சுவாமி, "நாம் ஒ: ஐ. (ஒப்பந்த தலைவர் என்னும் பேர்குனிலும் ஒரே ஐ என்னும் பொருளிலும் ேேயா ஏழ் (ஏழு) ஐ என்றனர். ஏழ் ఉ? థో ఓల్డ్ర. ఆ స్త్రి శ జో ఓళణ్ణిజ్ డౌఖీ ఫు ; స్క్రో శస్త్రజ్డ్ , அக வது நீ ஏழை பேதைப் பெண்) என்பது. அது அ ஆ ?’ என்று தலைவி கேட்டணன், அதற்கு விடையாகச் சிவபெருகசன் அது என்பது கட்டுப் பெயi' என்றன் . இவற்றை எல்லாம் தலைவி அறியாமையால் யாவரும் அரீகச் 弱弹态盛岔。 ($ y விண்டு வணங்கும் ஒத்திஉவீக் இென்யூ இருந்தும் வன்யூவில் வண்டு இருந்த தென்தேன்ம்ை மலர்க்கைவண்டும் வித்ததென்குச் தோண்டர்க் ககுன்னிச் சிகன்றேன் தேசகாய் ஆயே தொண்டன்னை லண்டன் குறளே நகைக்கின்ரூக் இதன் சேடி என்ைே. (இ - பெண் கோழி கிருமல்ை வணங்குத்த்குரிங் திருஒத்தியூரில் எழுத்தருளி யிருப்பவரே என் ఇడి:ు கன் மெல்லி என் கையாகிய பூவிலிருந்தும், வனமான பூமியில் ஏன் விழுத்தன” என்று கேட்டேன். அதற்கு இவர், எமது தாமரை கலக்பேசலுக் கைவிலிருந்த வண்டும் விழுந்தது என்று சொன்னுச். அது கேட்ட தான், திச் அடியவர்க்கு மிகுதியாக அருள் செய்வீச்” என்து சொன் னுே ன். அதற்கு இ:ைச், பென்னே பரமே தொண்டர்’ என்று சொல்லித் தமக்கு மதிப்புண்டாகச் சிரிக்கின் ருர், இதன் பொருள் என்ன டி? - து.) ! அ. சென். விண்டு விஷ் ஐ மூர்த்தி, தேன்காய் - மயில்போலும் கசடில் (:ென்மைத் தன் :) படைத்தவனே. எண் - மதிப்பு, தங்குற தங்க வண்டு வலே பல், வண்டு. வண்பூ - வனமான மலர்.