IV. 135 - நீதிவாக்கியம்-பழமொழிகள் முதலியன சன்ன 135. நீதிவாக்கியம்-பழமொழிகள் முதலியன அருள்புரிந்தனே புரிதலுங் களித்துத் தலையினுல் கடந்தேன் 23.8 அவனரு ளாலே அவன் தாள் வணங்கி அமல் உறு மெழுகு அமுல் சேர்ந்த மெழுகே அன்னர் அமுல்சேர் மெழுகு ஒப்ப ஆரோடு கோகேன் ஆர்க்கெடுத்து உரைக்கேன் ஆள் வாரிலி மாடு ஆம் றங்கரை மரம் ஆனவெம்போரிற் குறுங்துாறெனப் புலல்ை அலைப்புண்டு 6 2 இரு கலக் கொள்ளியின் உள்ளெறும் பொத்து இருந்தேன் கோய்க்கு விருந்தாயே இன்னயன் பாவனே இரும்பு கல்மனம் * உங் கையிற் பிள்ளை உனக்கே அடைக்கலம் உரை தடுமாறி உரோமஞ் சிலிர்ப்ப மாரா மிகலக்கக் குருட்டா மிலத்து எங்கெழில் என் ஞாயிறு எமக்கு எட்டினே டிரண்டும் அறியேனயே எள்ளும் எண்ணெயும் போல் கின்ற எங்தை எறும்பிடை காங்கூழெனப் புலனல் அரிப்புண்டு கடலினுள் காய் கக்கியாங்கு கண்கெட்ட ஊாேரு யிங்கு உழல்வேனே கண்ணியர் வன்மத்திட வுடைந்து. தாழியைப் பாவு தயிர் போல் தளர்ந்தேன் கல்கார் உரித்த (கனியே) கல்நார் உரித் (தென்ன) கல்லேப் பிசைந்து கனியாக்கி கல்லே மென் கனியாக்கும் விச்சை கம்ரு மனமெனக் கதறி யும் பதறியும் கன்றை கினேக் கெழுதாயென வந்த கொங்கைப் பலாப்பழத்து ஈயின் ஒப்பாய் கொடிறும் பேகையும் கொண்டது விடா கொம்பரில்லாக் கொடிபோல அலமந்தனன் கமல்வன் தயிரிற் பொரு மத்துறவே செவி இரும்பினும் வலிது தடக்கையின் கெல்லிக்கனி யெனக்காயினன் தருக்கித் தலையால் கடந்த
- —o
4-97 11–9; 13-9 8–5. 5-94 4-73 49-2 6–46. 4-63. 6-20 6-29 23-4 3-162 6-39, இதன் விவரம் வரலாறு' என்னும் தலைப்பு IV-211 காண்க.
