பக்கம்:தூரன் எழுத்தோவியங்கள்.pdf/116

:ார் கிஇேது .இ ! 證靈羅 தாயார் : (கோபம் மேலும் பொங்கர் சரி. இப்பொழுது நீ என்னதான் செய்யப் போகிருய்? தாய் சொல்வைத் தட்டுகிற பிள்ளை நீ உருப்படுவாயா? அம்சம் : அம்மா, இப்பொழுது என் மனம் தெளி வாைந்துவிட்டது. மருதாவி அக்கா இங்கே வராமல் இருப்பது ஏன் தெரியுமா? அவர்களுக்கு இந்தக் கல்யாணம் சம்மதம் இல்லை. சம்மதமாக இருந்தால் இப்படித் தலைமறைவாக இருக்க மாட்டார்கள். என்னைத் தன் தம்பியாகப் பாவித்திருக்கும் அவர்கள் என் கல்யாண ஏற்பாட்டு நாளிலே வீட்டைப் பூட்டி விட்டு எங்காவது போக நினைப்பார்களா? அம்மா, நான் இந்தக் கல்யாணத்திற்கு இசைந்ததே பெருந் தவறு. நான் இனி அந்தப் பெண்ணின் கழுத்தில் தாலியைக் கட்டி அவள் வாழ்வைவும் குலேக்கப் போவதில்லை. எனக்கு விருப்பமான கல்யாணம் வாய்க்குமாளுல் செய்துகொள்வேன்; இல்லாவிட் டால் கல்யாணமே வேண்டாம். {ராமசாமியின் முகத்தில் உறுதி தாண்டவமாடு கிறது, தாய் சிற்றமும் அழகையுமாக கிற் கிருள். துரத்தில் ரெயில் புறப்படும் அரவம் கேட்கிற ஹோ வென்ற அதன் குரலும் நன்கு காதில் விழுகிறது.! --தி ఫ్టేళ్ల தி.--