பக்கம்:தேவார ஒளிநெறி-அப்பர்-2.pdf/239

இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

உங்_0 30. 35. தேவார ஒளிநெறி (அப்பர்) கங்கை யாடிலென் காவிரி யாடிலென்... கொங்குதண் குமரித்துறை யாடிலென் ஒங்குமா கடலோகமுற் முடிலென் எங்கும் ஈசன் எதைவர்க் கில்லையே *கரும்பிருக்க இரும்புகடித் தெய்த்தவாறே 'கழியிடைத் தோணி போன்றேன் கற்றுக் கொள்வன வாயுள நாவுள *கனியிருக்கக் காய்கவர்ந்த கள்வனேனே காத்தாள்பவர் காவல் இகழ்ந்தமையால் கரை நின்றவர் கண்டுகொள் என்றுசொல்ல, நீத்தாய கயம்புக நூக்கியிட நிலைக்கொள்ளும் வழித்துறை ஒன்றறியேன்

  • காம்பிலா மூழைபோல

கானூர் முளைத்தவன், சேர்வும் ஒன்றறியாது கிசைதிசை, ஒர்வும் ஒன்றில ரோடித் திரிவரே

  • கடவலாமை குரை கடலாமையைக், கூவலோ

40. 45. 50. 55. டொக்குமோ கடல் என்றல்போல் கடற்றம் வந்து குமைத்திடும் போதினில் தேற்றம் வந்து தெளிவுற லாகுமே கையில் ஆமலகக்கனி ஒக்கும் "கொத்தைக்கு மூங்கர்வழி காட்டுவித்து கொல்லத்தான் நமர்ை கமர் வங்கக்கால் இல்லத்தார் செயல் ஆவதென் எழைகாள் கோடி காவனைக் கூருத நாளெல்லாம் பாடி காவலிற்பட்டுக் கழியுமே கோவினுக் கருங்கலம் கோட்டம் இல்லது சங்கை யுள்ளதும் சாவதும் மெய் சிவனெனும் ஒசையல்லது... உலகில் திருநின்ற செம்மை உளதே சினத்தினல் வரும் செய்தொழி லாமவை அனைத்தும் நீங்கி நின்று சுடலை சேர்வது சொற்பிரமாணமே சுற்றமும் துணையும் மணவாழ்க்கையும் அற்றபோ தணையாரவர் (என்றென்றே கற்றவர்கள் கருதும்) தட்டி முட்டித் தள்ளாடி தத்துவங் தலைகண்டவர் கண்டிலர் தத்துவந் தலைகண்டறிவாரிலை தமக்கு நல்லது தம்முயிர் தயாமூல தன்மவழி *தவமிருக்க அவஞ்செய்து தருக்ேெனனே *தழலை நீர்மடிக் கொள்ளன்மின் 212-2 5–10 31-6 204-6 1-5 46–1 189–7 213.5 199-4, 185–2 99-2 156–1 191-6 11–2 193-4 8-1 201-3 197-5 134-2 159-7 159–7 156-4 253-6 5-9 125