பக்கம்:தேவார ஒளிநெறி-அப்பர்-2.pdf/354

ராவணன் 172. மணிப்புட்பகம் சிதைக்கவே...எடுத்தான் மத்தனய் மகியாது மலைதனை எத்தினன் மத் தனய் மலைஎடுத்த அரக்கன் மதம்படு மனத்தனகி வன்மையான் மிக்குநோக்க மலை ஆர்த்தெடுத்த...அரக்கன் மலே உன்னியே சென்றெடுத்தவன் மலே எடுத்த வாளரக்கன் மலைக்கு நோய் அரக்கன் சென்றுற மங்கை அஞ்சத் தலைக்குமேற் கைகளாலே தாங்கினன் மலைகோத்தங் கெடுத்தான் தன்னை மலைதன்னை மதியாகோடி.கயிலாயம் எடுத்தோன் மலை தளங்கத் திசைங்டுங்கச் செறுத்து கோக்கிச் செருவுற்ற I இது TFT T மலை மறிக்கச் சென்ற இலங்கைக் கோனை மலையுடன் விாவி நின்று மதியிலா அரக்க னு க்க மலையை ஒடி..வி.சைதனிந்து அரக்கன் வீழ்ந்து மலையைக் கையால் உலங்கிளா எடுத்தவன் மலையை வென்றித்தன் கைத்தலத்தால் எடுத்தலும் மிகப்பெருங் தேரை ஊர்ந்து...எடுக்குற்ருனே முக்கிமுன் வெகுண் டெடுத்த முறிப்பான பேசி மலை எடுத்தான் முனிந்து நோக்கிப் பார்த்துத்தான் பூமிமேலாற் பாய்ந்துடன் மலையைப்பற்றி ஆர்த்திட்டான் மேவிலங்கு தவந்தான் எடுக்க யாரிவன் என்று சொல்லி உந்தின்ை மாமலையை வடவரை எடுத்தார்த்த அரக்கன் வந்திருபதுகள் தோளால் எடுத்தவன் வாங்களால் வரையை எடுத்தான் வரை எடுத்த பொருந்தா அரக்கன் வரைக் கைகளால் எடுத்தார்ப்ப வரைநின் றெடுத்தான் வரைபுக் கெடுத்தலும் வலியின் மிக்க தன் கூர்மை கருதி வரை எடுக்க லுற்ருன் வன்மையால் மலை எடுத் தான் வன்மையே, கருதிச்சென்று வலிதனைச் செலுத்தலுற்று... I மலையை எடுத்து வாளெயி றிலங்க நக்கு வளர் கயிலாயந் தன்னை, ஆள்வலி கருதிச் சென்ற அரக்கன் வாைேரஞ்சக் கறுத்தவய்ைக் கயிலாயம் எடுத்தோன் விடலையாய் விலங்கல் எடுத்தான் ந.சடு 129-11 159–10 68–10 59–7 107–10 139–10 301–10 57–10 256–10 298–10 258–10 216–11 35-10 29-10 227–11 47–5 59–5 34–2 280–10 32-10 111-11 34-4 196 10 31–10 191–10 94-10 80–10 183–10 178–11 264. 11 66–10 59–6 55-10 298–10 157–10