பக்கம்:தேவார ஒளிநெறி-அப்பர்.pdf/477

தேவார ஒளிநெறி (அப்பர்) இடது () குணங்களை உகப்பர் போலும் குணப் பெருங்குன்று குணமவன் காண் குணமாகி குணமே குணமொன் றறிந்தார்_இல்லை குற்றமில் குணத்தினனே செய்குணங்கள் பலவாகி நின்ற வென்றிக் கோனவனை சிவஞ்சகத் தகன்ற செம்மை ஈசனை நேர்ந்ததோர் கோலமுண்ட குணத்தால் நிறைந்ததோர் பாலுமுண்டு பன்மையே பேசும் படி றன் தன்னை மற்ருெரு குற்றம் இலாதான் கண்டாய் மிக்கர்ர்கள் எத்தும் குணத்தாய் போற்றி மிக்கோர்கள் ஏத்தும் குணத்தார் தாமே மொய்த்த பூதங் கூறும் குணமுடையர் வஞ்ச வலைப்பா டொன்றில்லா அடி வானவனுய் வண்மை மனத்தினனே (120) குரவன் (குரு) குரவனக்...கோழம்பக் தாவனை குருவதாய குழகன் குருவனே மருவினை மடநெஞ்சம் மனம்புகும் குருவினை (121) குலம் ( சுற்றம்’ என்னும் லைப்பு 68 (140) பார்க்க.) (122) குவிதல் குவித்தான் தன்னை (123) குளிர் குளிர் நாகேச்சரவாே (124) குற்றமிலர் துகளேதும் இல்லானை 204-1 68-9 , 207-7. 261-5 " (13–5 247–5 88–2 51-1 273-8 78-7 148-5 235-5 252-: 269–9 2 11-8 230–1 219–3 257-7 177-9 133-1 126-5 211-8 278-7 165-8 7-7